تابناک گیلان-
شفیع در این برنامه کاملا حمایتی حتی از رئیس جمهور ایران خواست تا مشکلات
کشتی را حل کند. در واقع او با شکل اداره برنامه اش، تلاش کرد تا خادم و
فدراسیونش را به هیچ وجه در شکست ها مقصر جلوه ندهد و تنها به حمایت از
خادم پرداخت. شفیع حتی ذره ای انتقاد به خاطر نتایج بد نکرد و در عوض تا
آنجا که توانست به دفاع از خادم پرداخت و حتی سعی داشت فضا را طوری جلوه
دهد که خادم «گناه دارد» و بسیار تنهاست.
رئیس فدراسیون کشتی در این
برنامه ابتدا درباره حضور مشترک در ریاست و سرمربیگری تیم آزاد گفت: «هر
فردی به عنوان مسئول فدراسیون، در جایگاهی که دارد، شرایط مستقیم و سیبل
شدن در بخش فنی را هم دارد. مسئول فدراسیون در جایگاه نظارتی خودش می تواند
بر عوامل فنی، نظارت داشته باشد ولی وقتی مسئول فدراسیون خودش را سیبل می
کند، این زیاد به عقل مدیریتی هم نمی خورد. در واقع خیلی جسارت به خرج داده
که این کار را کرده است. من قبل از اینکه مسئول فدراسیون شوم، شورای فنی
تیم های ملی با حضور بزرگانی چون بیات، رفوگر، عسگر محمدی و... کادر فنی
برای تیم ملی کشتی را در نظر گرفته بودند که بنده را به عنوان سرمربی
انتخاب کردند. ما در سال 2013 بوداپست بعد از 48 سال قهرمان جهان کردیم.
بعد از آن دو سال پیاپی ما جایگاه اول و دومی را حفظ کردیم.»
او از
بقایش در سرمربیگری تیم آزاد خبر داد و توضیح داد: «باید این موضوع را از
شورای فنی تیم های ملی کشتی آزاد سوال کنید. اینکه آنها علاقمند هستند که
تیم فعلی حفظ شود و بتواند تا المپیک به کارش ادامه دهد. آنها اصرار دارند
این کار انجام شود ولی به من فشار مضاعفی وارد می شود. از سویی وقتی عزیزان
شورای فنی می گویند کادر را بهم نزن و ادامه بده، موضوعی است که نتوانستم
رد کنم.»
در همین لحظات شفیع گفت برزگر عضو شورای فنی با برنامه تماس
گرفته و گفته است که به نظر شخصی او و اصرارهایی که داشته، خادم پست
سرمربیگری را هم قبول کرده است. در ادامه رسول خادم درباره اینکه چرا
ایران در کشتی دنیا قدرتی ندارد، گفت: «متاسفانه در ورزش بحث دیپلماسی ورزش
را نداریم. این مربوط به تمام رشته هاست. بحث بین الملل ورزش ما بیشتر به
امور ترجمه می پردازد. اگر جناب شفیع توانسته در کنفدراسیون موقعیت ایجاد
کند، تلاش شخصی خودش بوده است. اتحادیه جهانی کاری ندارد ایران برای توسعه
کشتی، فدراسیون اولی دنیاست اما وقتی قرار است کرسی تقسیم کنند، رئیس
اتحادیه کشتی با روسای جمهور ارتباط می گیرد.» او در ادامه مثالی زد:
«آمریکا به رئیس فدراسیون کشتی ویزا ندادند که به این کشور برود. بعد آقای
پوتین رئیس جمهور روسیه بیانیه داد که به بسکتبالیست های آمریکا ویزا نمی
دهیم تا به این کشور بیایند.»
خادم در ادامه گفت که خیلی وقت ها احساس
تنهایی می کند. خادم گفت: «من الان فقط به خاطر زجر و زحمت ورزشکاران،
ناراحتم. ما با غیرت بچه ها داریم جایگاه خود را حفظ می کنیم ولی هیچ حمایت
کلانی در ابعاد بین المللی نداریم. المپیک یک رویداد ورزشی نیست بلکه یک
رویداد سیاسی واقتصادی است. به خاطر همین باید از قدرت سیاسی خود در ابعاد
بین المللی استفاده کند. ما در ورزش فاقد این حمایت ها هستیم.»
او در
پاسخ به این سوال که چرا دست ایران از طلا دور ماند، گفت: «نکته ای که برای
من جالب است، به این برمی گردد که پیگیری جدی مردم بود. احساس می کنم با
همه فنونی که کشتی گیران ما در آزاد و فرنگی اجرا کردند، این حس و این
همراهی در مردم عزیز اتفاق افتاد. نگرفتن طلا در کشتی آزاد، انگار روی تن
همه ما خستگی گذاشت. تنها کشتی گیر ما که شانس مدال داشت، حسن رحیمی بود.
از 8 کشتی گیر ما 6 نفر تازه در مسابقات شرکت کردند. ما توقع طلا از آن
نداشتیم ولی حسن رحیمی تنها کشتی گیری بود که سابقه گرفتن مدال طلا را
داشت. بینی اش در مقابل حریف روس شکست و ادامه داد. در کشتی فینال هم خیلی
مسلط بود. در 45 ثانیه آخر که یورش برد و مربی مدام هشدار داد، بلند نشد و
اشتباه کرد و در خاک نشست. 15 ثانیه که بلند شد، به یاد دارم مربی به او
فرمان اداره داد ولی رحیمی نتوانست تمرکز داشته باشد و آن سر زیر بغل را
گرفت. اگر رحیمی طلا می گرفت داستان فرق می کرد. واقعا خستگی روی تن مان
ماند. تیم آزاد ما جوان بود. در کشتی آزاد سه نفر از نفراتی که در تیم ملی
عضو شدند، به لحاظ فنی می شد عوض شوند. کادر فنی می توانست این سه نفر را
تغییر دهد ولی ما گفتیم طبق قانون کسانی را که در انتخابی اول شده اند،
ببریم.»