ترشابه نام منطقه ای کوهستانی در شمال شرقی شهر مهران است ،منطقه ای سنگلاخی وکوهستانی که جاده ای پر پیچ وخم را در دل خود جای داده است واین جاده شهرمهران را به شهرستان ملکشاهی متصل می کند
به گزارش تابناک ایلام،درهمان واپسین روزهای جنگ تحمیلی که دشمن بعثی عراق با تمام قوا شهرمهران را به تصرف خود درآورده بود وراه دسترسی مهران به ایلام که از تنگه کنجان چم عبورمی کرد درمعرض دید وتیر مستقیم دشمن قرار گرفت وعملا عبورازاین مسیر غیر ممکن شد ،جاده "ترشابه" بعنوان مسیر دسترسی به جبهه های مهران وچنگوله انتخاب شد .
جاده ای که پیچ وخم های آن خاطرات ایثارگریها و جانفشانیهای رزمندگان ایل غیور ملکشاهی ودیگر شهرستانهای استانمان راکه برای دفاع ازکیان این مرزوبوم به مهران عازم می شدند را دردل خود جایی داده است .هرکسی دوران دفاع مقدس ورزمهای غیورمردانه جوانان این مرزوبوم درمهران وچنگوله وجبهه ای جنوبی استان ایلام را مرور کند ، "ترشابه " برایش نامی آشناست ، نامی که با رزم وایثاروشهادت ودفاع مقدس به خوبی عجین شده است.
این مسیر ارتباطی که درآن ایام به عنوان راه نظامی ساخته شدو رزمندگان غیور این مرز وبوم از طریق آن مهران را آزاد کردند، به همان وضع اولیه رها شده است؛حال از جور زمان وبی توجهی مسئولان ،فرسوده شده وجان صدهامسافر بی گناه را گرفته است.
در این مسیر مشکل بافت فرسوده ی قدیمی و روستایی وجود داردو به علت نارسایی شبکه ی راه های این بافت، معضلات ارتباطی برای این نواحی و مناطق پیرامونی آن پدید آمده است. به علت غیرواقع بنیانه بودن ضوابط طراحی راه در این نواحی، قابلیت اجرای طرح های سامان دهی بافت های فرسوده کاهش یافته است. بنابراین نیاز به طبقه بندی تعدیل شده برای بافت این راه وجود دارد. در این طبقه بندی ویژه نیاز به کاهش تمایز راه ها و افزایش طبقه های فرعی وجود دارد.
حال این اصل را هم قبول داریم که به ندرت این مجال پیش می آید که بافت فرسوده یی به یکباره تخریب شده و به جای آن الگوی جدید همراه با شبکه ی راه های متناسب پیاده شود و این عمدتاً به خاطر ملاحظات اقتصادی ، اجتماعی و حقوقی حاکم بر موضوع است. آن چه که در عمل اتفاق می افتد اجرای تدریجی طرح ساماندهی متناسب با توان سازمان های مجری (راه وشهرسازی) است. بنابراین ارائه ی طرح ساماندهی بافت فرسوده مستلزم ایجاد توازن میان جنبه های مختلف و گاه متناقض است تا هدف مورد نظر با کمترین صرف منابع به دست آید و این کار بی شباهت به جراحی زیبایی چهره نیست که در آن علاوه بر صرف منابع مالی، تخصص و هنر جراح نیز اهمیت زیادی دارد.
بدلیل اینکه این جاده از میان
کوهستانی صعب العبور با پیچ های تند ودره های عمیق گذر می کند میتوان آنرا با خطر ناکترین جاده جهان، جاده یونگاس در
بولیوی آمریکای جنوبی مقایسه کرد که شباهت زیادی به هم دارند؛یونگاس(ترشابه)
اسم جاده مرگ است که کوچکترین خطا در این مسیر باعث سقوط به دره عمیق ومرگبار می
شود و هر ماه شاهد وقوع چندین تصادف در این مسیر می باشیم.
مسیری که باتوجه به دره های عمیق و وحشتناکش ، فاقد شانه راه و گارد ریل می باشد،در حین عبور از این مسیر هر لحظه امکان تصادف و پرت شدن به ته دره وجود دارد. از این همه مشکلات و خرابی ها که بگذریم شاید از همه بدتر چاله و گودال ها ی واقع شده در طول مسیر است که باعث مشکلاتی برای رانندگان ووسائط نقلیه آنان شده است.
خط کشی که یکی از مهمترین علایم در راهنمای و رانندگی می باشد وهنگام روز و شب راننده را در مسیرحرکت راهنمایی نموده و به او در انتخاب مسیر ایمن کمک می کند که متاسفانه در طول مسیر از روستای گنبد پیرمحمد تا مهران هیچ خط کشیی وجود ندارد،رانندگی و مسیر یابی در شب را برای راننده خیلی سخت وغیر ممکن میسازد.
از دیگر معضلات این مسیر عدم وجود گاردریل مناسب است،. دراین مسیراز اول ترشابه تا روستای بانرحمان مسیر رفت نیاز ضروری به نصب گارد ریل دارد و مسیر برگشت آن نیز بدون شانه راه ،متصل به کوهستان است که بشدت درمعرض ریزش و رانش کوه قراردارد وبعلت عدم تعبیه دیوارهای حفاظتی مقابله باریزش ،سنگ وکلوخ ها مستقیما به درون جاده پرتاب می شوند،پدیده ای که می تواند باعث خسارات جانی ومالی وحتی صدمات زیادی به تجهیزات زیربنایی راه شود .
ازآنجاییکه این راه می تواند یکی از نزدیکترین راههای دسترسی شهرستان ملکشاهی به شهرستان مهران محسوب شود ،انتظار می رود مسئولین ودست اندرکاران حوزه راهسازی به فکر راه چاره ای برای مرمت وبهسازی این مسیر پرپیچ وخم باشند، مسیری که اگر بهسازی شود می تواند شهرستان رااز این تنگنای مرگبار نجات دهد و هم به مسیری جایگزین و معین برای زائرین عتبات عالیات باشد خصوصا در زمانهای اوج تردد زوار مثل اربعین حسینی که راههای استان جوابگوی حجم تردد نخواهدبود.
