به گزارش تابناک گیلان، در رابطه با مفهوم فقر و جنبش های اجتماعی همچنین به اغتشاش مفهومی گسترده ای که به ویژه در ایران وجود دارد اشاره شده و از دیدگاه های عمده در مطالعه فقر و فقرزدایی یاد شده است.
پس آن گاه با مروری بر مهم ترین انواع جنبش های اجتماعی در غرب و در جهان سوم، تلاش شده است تا نشان داده شود که گرچه تغییرات اساسی در سطح جهان ـ از جمله پیدایش دولت رفاهی، جذب شدن جنبش های کارگری در درون اتحادیه ها و سندیکاها (که نهادهای میانجی برای بی آزارسازی جنبش کارگری محسوب می شوند) و یا جهانی شدن ـ نقش طبقه کارگر و لذا جنبش های کارگری را به شدت کاهش داده است، لیکن روابط فقر و جنبش های اجتماعی رابطه ای پایدار باقی مانده است.
جاي اميدواري است که خانواده‌هاي ايراني به مدرسه اهميت مي‌دهند اما وجود مدرسه به تنهايي در آموزش و تربيت افراد کفايت نمي‌کند. براي آموزش افراد به چيزي فراتر از مدرسه نياز است.
افرادي که در اين سکونتگاه‌ها زندگي مي‌کنند، طبيعتا دنياي درونشان متناسب با محيط اطرافشان شکل مي‌گيرد. اين افراد با توجه به اينکه آموزشي نديده‌اند اخلاقي را رواج مي‌دهند که در نهايت باعث بي‌فرهنگي مي‌شود. فرهنگ موضوعي اکتسابي است که از طريق آموزش اشاعه پيدا مي‌کند.
فقر شهري ناشي از غيررسمي بودن فعاليت‌ها، عدم تعلق خاطر، بي‌هويتي فرهنگي، گرايش به مواد مخدر، سرقت و ساير بزهکاري‌ها از عوامل مهم ناهنجاري اجتماعي، فرهنگي سکونتگاه‌هاي غيررسمي است. پهنه‌هاي حاشيه‌اي کلانشهرها به خاطر ويژگي‌هاي حاکم بر آنها همچون تنوع فرهنگي- قومي- مليتي، تراکم بالا و جواني جمعيت، فقر و بيکاري، بي‌هويتي و ... محل مناسبي براي پيدايش و ترويج بزهکاري‌ها هستند.
به محض اینکه وقت آزادی گیرش می آید به دوستانش زنگ می زند و قراری در قلیان سرا می گذارد، دیگر قبحش شکسته شده و حتی قرار ملاقات دخترها نیز به این جور اماکن کشیده شده است.
مسوولین هم هرچقدر زور بزنند درب یکی از این قلیان سراها را ببندند در طرفه العینی دو تای دیگر در کنارش سبز می شود، کافی است کمی از شهر و شلوغی هایش فاصله بگیرید، صدها قلیان سرا چسبیده بهم را می بینید که هر وقت اراده کنید می توانید با دوستانتان ساعت ها در آن وقت بگذرانید.
اما کافی است تصمیم بگیرید ساعتی را به ورزش در سالن ورزشی و یا تفریح سالم در پارک بگذرانید، به جز دو سه سالن ورزشی عمده و بزرگ شهرمان، باقی سالن ها که البته تعدادشان هرگز به نصف قلیان سراهای شهرمان نمی رسد ، در این فصل به دلیل نداشتن و یا معیوب بودن سیستم سرمایش اصلا قابل استفاده نیستند، هزینه های سنگین آن هم بماند.
در پارک هم که بروید انواع و اقسام مواد مخدر آنقدر ارزان و راحت در اختیارتان قرار می گیرد که عمر ا بتوانید بلیط کنسرت فریدون آسرایی را به این راحتی و ارزانی بدست بیاورید، جرات نگاه کردن به کسی را در پارک ندارید، سریع سمتتان می آید و می پرسد چه می خواهید؟ البته نه از سر کنجکاوی، بلکه منظورش این است که چه جنسی می خواهید.
چاره کار چیست؟ چرا جوانان ما قلیان سرا را به سالن ورزشی ترجیح می دهند؟ متاسفانه آنقدر قلیانسراها به چشم می آیند که حتی اگر سرانه ورزشی استان گیلان (که الان از میانگین کشوری کمتر است) فردا دو برابر این میزان شود، باز جوان ورزشکار ما بعد از سالن ورزشی مهمان قلیانسراست.
اگر سهراب سپهری کودکی دید که از درختی بالا می رفت تا جوجه بردارد از لانه نور، من هم جوان ورزشکاری دیدم که پشت دیوار سالن ورزشی سیگار می کشید .