به گزارش «تابناک یزد»؛در راستای برنامه‌های جنبی دوازدهمین جشنواره ملی فیلم کوتاه مستند و داستانی رضوی یزد فیلم های «یا ضامن آهو» ساخته پرویز کیمیاوی و «متهمین دایره بیستم» ساخته حسام اسلامی به نمایش درآمدند و مورد توجه مخاطبان یزدی قرار گرفتند.
پس از نمایش فیلم ها با حضور علیرضا دهقان دبیر تخصصی دوازدهمین جشنواره فیلم کوتاه رضوی، حسام اسلامی کارگردان فیلم «متهمین دایره بیستم» و محمدعلی قاسمی عضو هیات انتخاب جشنواره، نشست نقد و پرسش و پاسخی برگزار شد.
دهقان در ابتدای نشست بیان کرد: حسام اسلامی از چند سال پیش قصد ساخت مستندی درباره بچه های کار و خیابان را داشت تا اینکه پس از ۵ سال زحمت، فیلم «متهمین دایره بیستم» ساخته شد.
اسلامی نیز در توضیح فیلم خود گفت: من می خواستم درباره بچه های ۱۰ تا ۱۲ ساله که در خیابان کار می کنند فیلم بسازم و در این مسیر با جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان و در آنجا هم با نوجوانانی که در این مرکز بودند، آشنا شدم.
وی افزود: این نوجوانان از کارهای خلاف کوچک شروع کرده و به خلاف های بزرگ رسیده بودند، آنها حتی ماشین من را دزدیدند و من شکایت نکردم که در نهایت با وساطت عمو علی این فیلم ساخته شد.
اسلامی بیان کرد: ۱۰ ماه بعد از این اتفاق با آنها همراه شدم و اعتمادشان را جلب کردم و کاری کردم که به دوربین عادت کنند تا رفتارشان تصنعی نباشد. آنچه در فیلم می بینید، اتفاقاتی است که که از سال ۹۰ تا پایان ساخت فیلم به تصویر درآمده است.
در ادامه علی محمد قاسمی عضو هیات انتخاب دوازدهمین جشنواره فیلم کوتاه رضوی اظهار کرد: ۵ سال درگیر یک فیلم بودن جسارت می خواهد و انرژی زیادی از فیلمساز می گیرد، همچنین در روند تولید چنین فیلمی، فیلمساز دایما استرس دارد و نمی داند فیلمش به پایان می رسد یا نه. چنین آثاری مانند بقیه فیلم ها نیست که سرنوشتشان مشخص باشد. برای چنین آثاری فیلمساز باید همه لحظات را ضبط کند و بعدا ببیند این پلان ها به کارش می آید یا نه.
وی عنوان کرد: فیلمساز باید بتواند به موقع تصمیم بگیرد که در جای درست صحنه های درست و کافی ضبط کند و در چنین شرایطی درک درست سوژه اهمیت بیشتری پیدا می کند. «متهمین دایره بیستم» هم ریتم خوبی دارد و هم درام خوبی ایجاد کرده و شما را با خوشی ها و ناخوشی های سوژه همراه می کند، همچنین فیلم شروع و پایان خوبی دارد.
اسلامی در ادامه نشست و در پاسخ به پرسشی درباره موضع فیلمساز نسبت به سوژه اش بیان کرد: من در موقعیت نصیحت کردن سوژه های فیلم نبودم زیرا آنها آگاهانه دست به خلاف می زدند و به نظرم مخاطب هم این سوال برایش پیش نمی آید که کار این پسرها درست است یا غلط.
این کارگردان همچنین درباره دلیل انتخاب احسان به عنوان سوژه اصلی مستندش توضیح داد: من با احسان احساس نزدیکی بیشتری می کردم و خودم را دور از او نمی دیدم با اینکه من با او ۱۰ سال اختلاف سنی داشتم ولی احساس می کردم وقتی هم سن او بودم من هم چنین روحیاتی داشتم ولی شرایط خانوادگی ما فرق می کرد.
وی در پاسخ به اینکه ساخت چنین اثری برایش مشکلات حقوقی به وجود آورده است یا خیر؟ گفت: تا امروز که مشکلی پیش نیامده است آن موقع هم که فیلم را می ساختم بیشتر نگران بچه ها بودم و نمی خواستم بهانه دستگیری آنها من باشم. من این فیلم را برای پایان نامه دانشگاهم ساختم و فکر نمی کردم قرار است جایی به نمایش در بیاید البته وقتی این بچه ها برای اولین بار دستگیر شدند، بخشی از بار حقوقی فیلم مرتفع شد.
اسلامی در بخش دیگری از صحبت هایش عنوان کرد: همانطور که در پایان فیلم دیدید از سرنوشت ۲ نفر از افراد فیلم بی خبر هستیم به همین دلیل من از اکران فیلم در گروه «هنر و تجربه» انصراف دادم.
وی در پایان و در جواب به این سوال که نقش عباس کیارستمی و جعفر پناهی که در تیتراژ به آنها اشاره کرده است، چیست، گفت: فیلم تا جایی که این بچه ها برای اولین بار دستگیر می شوند، ۳۵ دقیقه بود که من آن نسخه را به آقایان کیارستمی و پناهی نشان دادم که خیلی آن را دوست داشتند و به من راهنمایی دادند و به همین دلیل من در تیتراژ پایانی از آنها تشکر کردم.