به گزارش تابناک
یزد،محمدرضا دهقان در این خصوص گفت: موتابی به عمل ریسیدن موی بز جهت بافت چادرهای عشایر و طناب اطلاق می شود.
وی
افزود: این فرآیند بوسیله دست و چرخ دستی صورت می پذیرد و با توجه به
اینکه بیشتر استادکاران و صنعتگران این رشته از دنیا رفته و فرزندانشان به
این کار اشتغال ندارند، این رشته در حال منسوخ شدن است و در کل شهرستان
میبد تنها یک نفر اکنون به این رشته اشتغال دارد.
معاون صنایع دستی
مدیرکل میراث فرهنگی استان ، تنگی نفس در هنگام حلاجی توسط موتاب، سختی کار
موتابی، نبود بازار خرید محصول در استان، رو نیاوردن نسل جدید به یادگیری و
یا حتی ادامه این هنر، پایین بودن دستمزد، پر زحمت بودن هنر موتابی و وجود
واسطه ها و دلال ها در خرید این محصول را از جمله عللی عنوان کرد که موجب
منسوخ شدن این رشته می شود.
دهقان خاطرنشان کرد: از آنجایی که موتابی
جزو تولیدات دستی از ارزش هنری زیادی برخوردار است و در گذشته به عنوان یکی
از غنی ترین صنایع بومی روستای بفروئیه میبد به شمار می رفته است، با
حمایت ویژه مسئولین به این هنر و همچنین اختصاص تسهیلات، کارگاه آموزشی و
همچنین تشویق جوانان به یادگیری این رشته می تواند از منسوخ شدن آن جلوگیری
کند.
وی اضافه کرد: موتابی از خانواده ریسندگی است با این تفاوت که
برای ریسندگی دستی از دوک و برای موتابی از دستگاه پیچیده تری استفاده می
شود به نحوی که در ریسندگی با دوک از پنبه و در موتابی از موی بز استفاده
می شود.
این مسئول با اشاره به اینکه مهمترین کاربرد محصول موتابی در
بافت سیاه چادر عشایر است ، گفت: با توجه به خاصیتی که موی بز دارد، هنگام
هوای گرم بافته های چادر حالت انبساط پیدا کرده و باعث خنکی هوای داخل چادر
می شود و سنت بافت چادر از موی بز تا به امروز بی هیچ تغییری ادامه یافته
است.
معاون میراث فرهنگی استان یزد ادامه داد: البته امروزه به دلیل
نابودی این هنر بومی، زنان عشایر به اشتی ریسی جهت بافت چادرهای خود روی
آورده اند.
دهقان، بافت تور ماهیگیری و طناب را از جمله دیگر تولیدات
موتابی خواند و اظهار کرد: دستگاه گیرنده زرنیخ و آهک مو، تخت زیگا، چرخ
آسیاب، میل سرکج، کپی و غرغر، پیُگ، دوک، نخ گیر و تخته دوک از ابزار و
اشیای وابسته به این هنر است.
وی یادآور شد: قدمت موتابی در روستای بفروئیه میبد به گذشته های دور بر می گردد اما تاریخ دقیقی برای آن نمی توان اظهار کرد.
این
مسئول عنوان کرد: موتابی را می توان به عنوان یک کالای مهم صادراتی مطرح
کرد، چرا که مشتریان اصلی آن کوچ نشینان پاکستان و دیگر کشورهای عشایر عرب
هستند.
یزد از استان های توانمند در حوزه صنایع دستی است و هم اکنون در
این استان بیش 50 رشته صنایع دستی وجود دارد که هنرمندان و صنعتگران به
صورت انفرادی و کارگاهی به انجام آن مشغول هستند و دو هزارو 985 کارگاه و
25تعاونی صنایع دستی زیرپوشش و حمایت این اداره کل قرار دارد.
از صنایع
دستی استان می توان به فرش بافی ، زیلوبافی ، ترمه ، زری ، مخمل ، شمد،
دارایی ، چادرشب ، دستمال یزدی ، روتختی ، خورجین بافی(لبافی) ، پتو ، جیم ،
شال بافی ، بقچه، لنگ، قناویز، روفرشی، شال بافی ، قلم زنی، شیشه گری،
بافت پادری ، کف پوش و چرم سازی، موتابی و نمد مالی اشاره کرد.