چرا و به چه علت باید کار به اینجاها برسد و دلیل عدم ورود قاطع و به موقع مسئولین ذیربط و نهادهای نظارتی استان چه می باشد.
تابناک/این روزها مردم و همه دلسوزان شهر رشت صحنه های ناراحت کننده ای از معادلات و پشت پرده های مالی و سیاسی مسائل شورای شهر و شهرداری دیده اند که جای بسی تامل و تفکر دارد.
حامد عبداللهی عضو شورای شهر رشت در جلسه طرح سوال از شهردار به صراحت اعتراف می کند که ” مبلغ ۴۷۵ میلیون تومان بابت ودیعه منزل مسکونی را بنده بهصورت قرضالحسنه در اختیار شهردار رشت قراردادم و بسیاری از همکاران شورایی از این اقدام اطلاع داشتند و حجت جذب نیز ازجمله همکاران شورایی بود که از این موضوع اطلاع داشت.”
️رضا رسولی عضو دیگر شورای شهر نیز در یکصد و چهل و دومین جلسه علنی شورای شهر گفت: “بنده به چه کسی پاسخگو خواهم بود؟ در یک موضوع باید به بحث برج گلسار نگاه کنیم و بخشی از مبالغ دریافتی برای هزینه های غیرعمرانی پرداخت شد. همه عزیزانی که در این جلسه حضور دارند از قیمت زمین آگاه هستند. ما یک ملک ۳۰۰ میلیارد تومانی نه، ۱۵۰ میلیارد تومانی را ۵۰ میلیارد تومان فروخته ایم. آنهم به صورت چکی و در ۱۵ ماه؟! آیا کسی از ما این سوالات را می پرسد؟”
این دو مورد تنها نمونه ای از صدها پرونده مالی فسادانگیز و مسئله دار در شورا و شهرداری رشت بوده و که از شانس روزگار، خود همین شورانشینان به اعتراف آن اذعان کردهاند!
سوالی که همواره در ذهن مردم و همه دلسوزان نظام و انقلاب مطرح می شود این است که چرا و به چه علت باید کار به اینجاها برسد و دلیل عدم ورود قاطع و به موقع مسئولین ذیربط و نهادهای نظارتی استان چه می باشد.
آیا این نهادها توانایی شناسایی و رصد دلالان و مفسدین شناسنامه دار اقتصادی را ندارند؟
آیا اینکه یک عضو شورای شهر یکدفعه روحیه عطوفت، مهربانی، برادری، انفاق و قرض الحسنه دادنش به یک انسان، گُل میکند، برای مسئولین امر قدری عجیب به نظر نمی رسد؟
آیا ملک بیت المالی که ۳۰۰ میلیارد تومان قیمت دارد، توسط دلالان و ذینفعان شورا و شهرداری به یک ششم قیمت یعنی ۵۰ میلیارد تومان آنهم به صورت چکی و در اقساط ۱۵ ماهه فروخته می شود، برای آقایان مسئول نظارتی کمی مشکوک نیست؟
گیلانستان درنظر دارد جهت امر به معروف و نهی از منکر مسئولین، در گزارش بعدی خود گوشه دیگری از پشت پرده ها و دلایل سکوت نهادهای نظارتی را بیان نماید.