تابناک / طی چند روز گذشته جاده‌های منتهی به استان‌های شمالی شاهد صحنه‌های درگیری بین مردم با یکدیگر و مردم با عوامل انتظامی بود که شمالی‌ها خواهان عدم ورود مردم سایر استان‌ها به شهرهایشان بودند.
پیش از این وزیر بهداشت در چندین مصاحبه تلویزیونی با خواهش و تمنا از مردم خواسته بود پس از تعطیلی مدارس، دانشگاه‌ها و برخی مشاغل در خانه بمانند و مراقبت‌های شخصی را افزایش دهند و از سفر به سایر استان‌ها خودداری کنند. متاسفانه خواهش و تمنای سعید نمکی وزیر بهداشت راه به جایی نبرد و دو روز پس از آن، شاهد سیل مسافران به سوی شهرهای شمالی بودیم تا اینکه استان گیلان خصوصا شهر رشت به وضعیت هشدار قرمز رسید و ده‌ها نفر در گیلان و مازندران مبتلا به ویروس کرونا شدند و سلامت مردم این دو استان به خطر افتاد.
پس از هشدار‌های وزیر بهداشت جا داشت سایر دستگاه‌ها از جمله وزارت کشور وارد عمل می‌شد و دستورالعملی را برای تردد در جاده‌های شمالی و سفر مردم استان‌های مختلف به دو استان شمالی تدوین و ابلاغ می‌کرد تا مردم با قانون روبرو باشند نه خواهش!
برخی از مردم با خواهش و تمنا حاضر به رعایت توصیه‌ها و مقررات موردی نیستند که نمونه ای از آن را در عدم استفاده از زنجیر چرخ در جاده‌های برف گیر یا حرکت خودرو‌ها در شانه خاکی جاده در همین جاده‌های شمالی را بارها شاهد بوده ایم. هرگاه ضرورتی ایجاب می‌کند که مردم باید در آن مشارکت کنند در کنار خواهش و تمنا حتما باید مقررات و اعمال قانون نیز وجود داشته باشد تا درخواست دولت محقق شود در غیر اینصورت گروه قلیلی بدون توجه به ضرورت‌ها و منافع ملی و منطقه ای، کاری را که خودشان بخواهند انجام می‌دهند و توجهی به تبعات آن برای خود و دیگران ندارند و زمانی که گرفتار می‌شوند، داد و فریاد راه می‌اندازند که دولت و مسئولان امکانات کافی در اختیار نمی گذارند.
موضوع، بسیار ساده است، ویروس کرونا با سرعت شیوع پیدا می‌کند، مردم مبتلا به سادگی می‌توانند در مسافرت‌ها این ویروس را از شهری به شهر دیگر منتقل و استان‌های دیگر و بلکه میلیون‌ها نفر را آلوده کنند. علاوه بر آن در استان‌های شمالی امکانات بهداشت و درمان محدود است و حتی اهالی خود آن استان را هم پوشش نمی دهد و دولت این ظرفیت را ندارد که جمعیت میلیونی مسافران در یک استان یا شهر را تحت پوشش درمان قرار دهد، لذا مردم در شرایط بحرانی کنونی نباید اقدام به مسافرت کنند.
در ماجرای اخیر، دستگاه‌های مسئول دولتی آنقدر کوتاهی کردند و وارد عمل نشدند تا اینکه مردم شهرهای آمل، رامسر، رشت و برخی عوامل انتظامی بناچار برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در استان هایشان، خود وارد میدان شده و جلوی ورود خودرو‌های با پلاک سایر استان‌ها به شهرهایشان را گرفتند که این موضوع در برخی مناطق باعث ایجاد درگیری بین مسافران و مردم شهرهای شمال کشور شد.
بی تردید در این موضوع دو عامل در وقوع این تنش‌ها موثر بود. نخست مردم بی فکری که بدون توجه به منافع شخصی و عمومی جامعه علیرغم درخواست‌های مکرر مسئولان، خلاف آن را انجام می‌دهند و دوم مدیران ارشد دولتی مسئول که فکر می‌کنند با خواهش و تمنا می‌توانند با کرونا مبارزه کنند.
در این بخش متاسفانه هماهنگی لازم بین دو دستگاه وزارت بهداشت و کشور وجود ندارد. وقتی موضوع اول کشور کرونا است و وزارت بهداشت فرماندهی مبارزه با این بیماری خطرناک را عهده دار است، جا دارد وزارت کشور از فرمان وزارت بهداشت تبعیت کند و دستور محکم و صریحی را برای جلوگیری از تردد خودرو‌های سایر استان‌ها در جاده شمالی صادر کند که مردم مجبور نباشند خودشان وارد میدان عمل شوند و یک سری درگیری و تلفات هم اینطوری بدهیم. هنوز هم دیر نشده و وزارت کشور باید وارد میدان شود با صدور دستور حکومتی مانع مسافرت‌های غیر ضرور مردم به استان‌های شمالی و زیارتی شود.
در صورت عدم ورود وزارت کشور به موضوع، باید شاهد تنش‌ها و درگیری‌های بیشتری نه تنها در شهرهای شمالی بلکه در شهرهای زیارتی هم باشیم که این مساله می‌تواند به تشدید اختلافات قومی درکشور نیز منجر شود.
مشابه این ناهماهنگی‌ها در سایر بخش‌ها از جمله تغییر ساعت کار ادارات را هم شاهد هستیم، یکجا فرمان می‌دهد ساعت کار ادارات به ساعات قبلی باز گردد، جای دیگری دستور می‌دهد شرایط بحرانی است و ساعت کارها باید کاهش یابد یا برخی ادارات باید تعطیل شوند! از این موضوع درس بگیریم و تا زمانی که اولویت اول کشور مبارزه با کرونا است و وزارت بهداشت فرماندهی مقابله با کرونا را بعهده دارد همه وزارتخانه‌ها باید گوش به فرمان ستاد مبارزه با کرونا باشند و هر آنچه این ستاد تصمیم می‌گیرد را در حوزه خود عملیاتی کنند که مردم مجبور نباشند به سلیقه و تمایل خود هر کاری را صلاح می‌دانند انجام بدهند.