سلام بر مرگ که از لحظه تولد و قبل از تولد همراهم بودی و با همه مشکلاتی که داشتم از من غافل نشدی ولی من از تو غافل و تو را نمی دیدم حتی از مرگ دیگران عبرت نمی گرفتم و به قبرستان که می رفتم با اینکه تو در تمام وجودم بودی متوجه حضور تو در جسم خود نمی شدم و زمانی مردگان را در گور می گذاشتند از تو غافل و بفکر زندگی و مشکلات زندگی بودم خوشبختانه مدتی قبل تو را در تمام وجود احساس کردم، و برای خود گوری حفر و هر هفته برای ملاقات خانه آخرت می روم و برای آرامش فاتحه می خوانم و تو را در وجود احساس و به خودم تلقین می کنم که مرگ در وجودم حاضر و از مرگ و مُردن غافل نیستم و دروغ نمی گویم و به کسی ظلم نمی کنم .
گاهی به مرگ که وجودم را اشغال کرده خوش آمد می گویم و باور کرده ام که صاحب اصلی جسم من مرگ است من وجود مرگ که از مشکلات رهایم می کند را گرامی می دارم و ضمن گرامی داشت زندگی از مرگ و مُردن غافل نیستم.
انتهای پیام/*