وي به مشکلات جامعه امروز از جمله بداخلاقي ها اشاره کرد و گفت: بداخلاقي هايي مانند تهمت، افترا و امثال آن در جامعه ما مشاهده مي شود. اخلاق اجتماعي موضوع بسيار مهمي است که در جامعه ما آسيب ديده و شايسته نظام و جامعه اسلامي نيست. شعار مي دهيم اما در عمل فاصله بسيار است. به ويژه افرادي هستند که ادعاي اسلاميت مي کنند، اما آنها بيشتر شرايط را بر هم مي زنند، افترا و تهمت مي زنند و ديگران را مي رانند.
عضو مجلس خبرگان رهبري موضوع ديگر را مسايل فرهنگي و همينطور موضوعات مربوط به ائمه(ع) و پيشوايان دين دانست و افزود: اين موضوع نياز به تبيين کاربردي بيشتري توسط رسانه ها دارد يعني چگونه از آنها تبيعت کنيم؟ چگونه افکار، سيره، سنت و گفتار آنها در جامعه حاکم باشد؟ و امثال آن که در جامعه کمرنگ است و خوب است مطرح شود. مساله ديگر انسجام وحدت ملي به معناي واقعي آن است. بسياري افراد مدعي انسجام ملي هستند و از آن سخن مي گويند، اما وحدت را بر هم مي زنند، افراد را طرد و نفي مي کنند، تهمت و افترا مي زنند و به نام ولايت، ديگران را از ولايت مي رانند و ناراضي مي کنند. اين افرادي که شعارهاي مزورانه مي دهند، هم افشا و مشخص شود.
وي مساله ديگري که رسانه ها بايد بدان بپردازند را اعتدال خواند و گفت: آقاي روحاني يک بار اين موضوع را مطرح کرد و گويي ديگر تمام شده است. اعتدال واقعاً جان و روح اسلام است. همان «اهدنا الصراط المستقيم» است که واجب است هر روز ده بار خوانده شود. اعتدال همان است که در قرآن گفته شده است که «تلك حدود الله فلا تقربوها» که خداوند براي انسان اندازه تعيين کرده است و نبايد از آن اندازه ها تجاوز کرد. در دشمني و دوستي اندازه نگه دار که اندازه نکوست. دوستي، تمجيد و مدح بيش از حد و انتقاد و عيبجويي بيش از حد، همه اشکال دارد و هر چيزي حد و حدود دارد. در کتب معتبر روايي بابي وجود دارد به نام اعتدال در عبادت يعني حتي در عبادت هم اعتدال لازم است تا انسان با شوق و اشتياق عبادت کند نه با بي حالي و تحميل کردن عبادت بر خود.
آيت الله دکتر هاشم زاده هريسي ادامه داد: امروز جهان اسلام مبتلا و گرفتار آتش و آدمکشي است که در اثر همان تندوري هاست. تندروي بدترين و خطرناکترين پديده است. هر که با نام اسلام تندروي مي کند، در حال بريدن ريشه اسلام و بردن آبروي آن است. تندروي با اسلام و اسلام با تندروي سازگاري ندارد. اين موضوع نياز به تبيين و کار کردن بيشتري دارد.
وي با تاکيد بر اينکه موضوعات بسياري وجود دارد که نياز به کار از سوي رسانه ها دارد، به انواع فسادهاي اقتصادي، سياسي، اجتماعي و اداري اشاره کرد و گفت: فساد زشت است و اصلاً با جامعه اسلامي سازگاري ندارد در جامعه اي که مردم در ادارات سرگردان مي شوند، آيا مردم حکومت مي کنند؟ حکومت مردم در يک جامعه اين نيست که فقط در تظاهرات، نماز جمعه و انتخابات حضور داشته باشند. حاکميت مردم آن است که خواسته هاي مشروع و معقول مردم و عزت و کرامت آنها تامين شود. حکومت براساس خواسته هاي معقول و مشروع مردم، اداره شود. در اين صورت است که گفته مي شود کار دست مردم است و حکومت، مردمي است. نه اينکه مردم کارهايشان در ادارات لنگ بماند، خواسته هاي آنها در سياست ها اعمال نشود، صداي اقليت بلند باشد و نظراتشان اعمال شود اکثريتي که صدا ندارند، خون دل بخورند. اينها مسايلي است که قابل گفتن و پرداخت توسط خبرگزاريها و روزنامه ها است.