استان‌های گیلان (۳۵٫۵ سال)، مازندران (۳۴ سال) و تهران (۳۳٫۲ سال) به ترتیب بیشترین میانگین سنی و استان‌های سیستان و بلوچستان (۲۳٫۵ سال)، هرمزگان (۲۷٫۱ سال) و کهگیلویه و بویراحمد (۲۸٫۶ سال) کمترین میانگین سنی را در بین استان‌های کشور به خود اختصاص داده‌اند.
استان فارس با میانگین سنی ۳۱٫۵ سال یازدهمین استان کشور از نظر میانگین سنی محسوب می‌شود و میانگین سنی این استان بالاتر از میانگین کشوری (۳۱٫۱ سال) است.
نمودار مقایسه‌ای میانگین سنی استان‌های کشور بین سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ نشان می‌دهد که میانگین سنی همه استان‌های کشور بالاتر رفته است.
در سال ۱۳۹۰ میانگین سنی استان فارس ۳۰٫۱ بوده که در سال ۱۳۹۵ با ۱٫۴ سال افزایش به ۳۱٫۵ رسیده است.
“میانه سنی” جمعیت ایران در سال ۱۳۹۵ برابر ۳۰ سال است که نسبت به سال ۱۳۹۰، سه سال افزایش یافته است. با توجه به این موضوع جمعیت ایران در میانسالی است و به عبارتی دیگر در حال گذار از جوانی به سمت پیری است.
استان‌های گیلان (۳۴ سال)، مازندران (۳۳ سال) و اصفهان (۳۲ سال) به ترتیب بیشترین میانه سنی و استان‌های سیستان و بلوچستان (۲۱ سال)، هرمزگان (۲۶ سال) و کهگیلویه و بویراحمد (۲۷ سال) کمترین میانه سنی را در بین استان های کشور به خود اختصاص داده‌اند.
استان فارس با میانه سنی ۳۰ سال دوازدهمین استان پیر کشور محسوب می‌شود و میانه سنی این استان با میانه سنی کشور که ۳۰ سال است برابری می کند.
نمودار مقایسه‌ای میانه سنی استان‌های کشور بین سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ نشان می‌دهد که میانه سنی همه استان‌ها افزایش یافته است و جمعیت کشور رو به پیری می‌رود.
در سال ۱۳۹۰ میانه سنی استان فارس ۲۷ سال بوده که در سال ۱۳۹۵ با ۳ سال افزایش به ۳۰ سال رسیده است. به عبارت دیگر جمعیت استان فارس که در سال ۱۳۹۰ در رده میانسال محسوب می‌شده در سال ۱۳۹۵ در رده جمعیت پیر قرار گرفته است.
