در گام اول باید دقت کنیم که به افراد تندرو رأی ندهیم. به کسی که یک کتاب برای رسانه ننوشته رأی ندهم. به کسی که درطول دورانی که مدیر رسانه بوده تمام هم و غمش فقط رسانه خود بوده و قدمی برای اعتلا و رشد رسانههای کشورش برنداشته رأی ندهیم.
در اینجا از آقای رحمانیان که یکی از نامزدها است سوالی دارم و آن اینکه در چهارسال اخیر روزنامه شما «شرق» نزدیک به سهمیلیارد یارانه گرفته و حجم قابل توجهی از یارانه مطبوعات به روزنامه شرق داده شده ولی چرا یکبار در این سالها فریاد برنیاوردید و یا یادداشتی ننوشتید که نشریات شهرستانی و استانی با دو یا سه میلیون تومان یارانه چه کنند؟ کدام بار در دفاع از مشکلات مالی نشریات شهرستانی و استانی در روزنامه شرق قلم زدید؟ که امروز بخواهید از آنها دفاع کنید.
اگر جمع کثیری به دکتر انتظامی رأی میدهند، چون انسان شریفی است و همین آگهیها که امروز روزنامهها و هفتهنامهها در استانها و شهرستانها از آن متنعم هستند اگر سامانه جامع رسانههای کشور به تدبیر و پیگیری دکتر انتظامی ایجاد نشده بود همچون سالیان قبل از ایشان به روزنامههای دولتی که پشتوانه و حمایت قدرتمندان را دارند و نیز برخی روزنامههای خصوصی پایتخت که وابسته به حزب و گروه و دولت هستند داده میشد اما دکتر انتظامی این قاعده نانوشته را برهم زد و با ایجاد سامانه جامع رسانههای کشور و قابل رصد کردن لیست آگهیهای داده شده به هر رسانه و نیز یارانهها شفافیت را ایجاد نمود و آگهیهای دولتی، دیگر حتی به نشریات شهرستانی هم داده میشود و نیاز به سفارش و آشنا هم نیست و درخواست مجوز هم به همت و تدبیر ایشان از طریق سامانه و براساس نوبتبندی واضح انجام گرفت.
با پیگیری و تدبیر دکتر انتظامی و با به راه انداختن سامانه جامعرسانههای کشور 7 سال انتظار برای مجوز رسانه که با کلی کاغذبازی و دوندگی و.... همراه بود تا شاید بعد از هفت سال بتوانی مجوز بگیری که البته بسیار سخت و طاقت فرسا بود به پروسه ای 3 ماهه تقلیل یافت و مسیر تسهیل گشت.
لذا معتقدم اصحاب رسانه این خدمات را میبینند و این زحمتکشان و به خصوص رسانههایی که از سال ١٣٩٢ به بعد بجای هفت سال در سه یا چهار ماه مجوز اخذ نمودهاند ناسپاس نیستند و چشمان خود را بر این سختگیریها که سالیان سال با آن مواجه بودند ولی پیگیریها و تدبیر دکتر انتظامی سختگیریها را کنار زد و تابوشکنی کرد نمیتوانند ببندند.
تدبیر دکتر انتظامی سبب شد تا نشریاتی که آگهی دولتی را به خواب نمیدیدند امروز دارای آگهی دولتی باشند و نه اینکه این آگهیها همچون سالیان قبل از ایشان فقط به روزنامههای دولتی و برخی روزنامههای خصوصی موافق دولت وقت داده میشد و هر دولتی سر کار بود آگهیهای دولتی سرازیر برای نشریات موافقش میشد. آری اگر امروز آگهی دولتی به نشریات استانها و شهرستانها میرسد بخاطر همین طرحها و پیگیریها و پیاده کردن ایدههای دکتر انتظامی است.
حال عجیب نیست که برخی روزنامههای ادعادار مخالف سینه چاک دکتر انتظامی هستند ولی دکتر انتظامی در دل اکثر مدیران رسانههای استانی و شهرستانی جای دارد.
راستی یادمان نرود که دکتر انتظامی موجب شد تا دیگر مجوز رسانه به دستگاههای دولتی داده نشود که واقعاً هم معضلی برای رسانههای خصوصی بود چون مثلاً در یک شهرستان یک دستگاه دولتی و یا نیمه دولتی مجوز نشریه میگرفت و با پشتوانه پول و توان و سرمایهای که داشت تمام نشریات دیگر را کنار میزد و برای خود در آن شهرستان و یا استان انحصاری ایجاد میکرد.
چه کسی یادش می رود 7 سال دویدن برای مجوز نشریه و کاغذ بازی و...... اما به سه ماه رسید.
حال اگر میگویم باید قدر دانست به این جهت است که کسی که این همه منشأ اقدامات خوب و بسیار مفید برای رسانهها شده است چرا ما نادیده بگیریم و به فرد دیگری که مثلاً فقط نشریه خودش را چرخانده رأی دهیم!!! که البته این چرخاندن را بسیار بسیار مدیون یارانه میلیاردی و آگهیهای دولتی است و همچنین هیچ کتابی در آموزش و فن رسانه ننوشته و یادداشتی هم در این سالها از او در دفاع از نشریات شهرستانی و استانی سراغ نداریم و امروز به مدد حمایت برخی روزنامههای قدرتمند و ادعادار پایتخت تبلیغات میکند.
نگارنده: وحید اعظمی
انتهای پیام/*