تابناک فارس به نقل از شبستان:در هفته ای که گذشت، شیراز میزبان جشنواره و نمایشگاه «پالوده» بود، دسری که بین 150 تا 180 سال قدمت دارد و همه کشور آن را به نام شیراز می دانند، البته برخی شهرهای دیگر هم «پالوده» های مختص خودشان درست کرده اند که به این کیفیت نمی رسد، این مطلب را جلیل معینی، رئیس اتحادیه پالوده و بستنی شیراز می گوید، اضافه می کند: باید از همکاران کادر اجرایی و هیئت مدیره اتحادیه، تشکر کنم.
در این جشنواره که 20 نوع «پالوده» بین مردم توزیع شد، «پالوده آلبالویی»، «بلوبری» و «زغال اخته» طرفداران بیشتری داشت، محمد ده بزرگی، نوجوان شیرازی با ابراز علاقمندی از برگزاری اینگونه جشنواره ها، می گوید: من نمی دانستم اینقدر تنوع در «پالوده» وجود دارد و باید مسئولین امر کاری کنند این تنوع را در تمام مغازه ها دیده شود.
خانمی جوان که خود را دانشجو معرفی می کند، می گوید: اگر این جشنواره به شکل متمرکز در شیراز و در ماه هایی که گردشگران حضور می یابند، مثل اردیبهشت ماه، هم برگزار شود تا توریست های خارجی هم با این تنوع آشنا شوند و فرصتی برای معرفی بیشتر شیراز خواهد بود.
مردی که خود را محمد رضایی معرفی می کند، می گوید: در قدیم، «پالوده» قیفی و نونی وجود داشت اما امروز دیگر اثری از آن نیست و کاش این 2 مورد هم در مغازه ها یافت می شد و ما را به قدیم می برد.
حاج علی اکبر، پیرمرد 80 ساله، تنها عیب این جشنواره را فاصله زیاد بین غرفه ها می داند و می گوید: کاش به شکل متمرکز تر این جشنواره برگزار می شد و چند تا غرفه را در این فضا به این وسعت نمی چیدند، تا افرادی مثل من هم بتواند به تمام غرفه ها سر بزند.
لیلا دودمان، عضو شورای اسلامی شهر شیراز هم در این رابطه می گوید: پیرو برنامه ریزی های کمیسیون فرهنگی، ورزشی و اجتماعی شورا در سال 96 مقرر شد که رویدادهای متنوعی در سطح شهر شیراز برای افزایش حضور و نشاط اجتماعی و حمایت از گروه های مختلف مردمی برگزار شد.
وی می افزاید: این رویدادها علاوه بر معرفی پتانسیل های مختلف شهر شیراز، باعث شور و نشاط اجتماعی می شود، علاوه بر آن به رونق اقتصادی منطقه هم کمک خواهد کرد.
زوج جوان شیرازی، ضمن استقبال از فضای شاد این جشنواره، می گویند: ما هر روز به خاطر وجود برنامه های شاد و مفرح به این جشنواره می آئیم و در کنار آن از «پالوده» های مختلف هم استفاده می کنیم.
«پالوده» از خوراکی های مخصوص شیرازی هاست که در 25 شهریور 94 در فهرست میراث ناملموس ملی، ثبت شد.
