همه کس نمی‌تواند مدیریت یک موسسه را بدست بگیرد و می‌بایست شخصی که بناست مدیریت هر موسسه‌ای را داشته باشد ابتدا مدیریت علمی را بداند همانطور‌ی‌که همه کس نمی‌تواند به‌عنوان یک مهندس یا یک پزشک مشغول به‌کار شود.
مدیریت علمی هتلداری بسیار پیچیده است هرگز مدیر هتلی بدون تجربه در امور هتلداری یا بدون مدرک تحصیلی مدیریت هتل نمی‌تواند مدیریت هتلی را عهده‌دار شود. و اگر این مسئولیت را داراست مدیر موفقی نخواهد بود.
جای بسی تعجب و تأسف است هتل‌های چند ستاره یا این سرمایه عظیم و ملی و هنگفت را به دست افرادی می‌سپارند که هیچ تخصصی در مدیریت ندارند حتی به‌عنوان مسافر هم در هتلی اقامت نداشته‌اند، دیده شده مدیریت مؤسسه یا کارخانه یا هتل را به افراد بازنشسته و غیر متخصص یا به دلیل آشنا بودن یا فامیل بودن با صاحب هتل به او واگذار کرده‌اند زیرا برای مدیریت هتل ارزشی قائل نشده‌اند این مدیران به‌علت ساده‌اندیشی به صنعت هتلداری و سرمایه‌های ملی آسیب می‌زنند.
مدیران بخصوص در عرصه هتل داری باید روابط عمومی بالایی داشته باشند و در دنیای ارتباطات با تمامی فناوری های روز ارتباطی برای بهتر شدن کارشان در ارتباط باشند نه اینکه به صرف برند بودن خود را مجزای از بقیه بدانند.
امروزه تبلیغات آنهم در دنیایی که هرروز با پیشرفت های چشم گیری بخصوص در صنعت گردشگری و هتل داری روبرو رویم می تواند یکی از راههای ماندگاری باشد،تمامی مدیران موفق در عرصه های هتلداری سعی میکنند خود را در ورطه تبلیغات چه مجازی و چه رسانه های خبری بفکنند تا مشتری های بیشتری را جذب کنند اما متاسفانه در کشور ما این امرآنچنان مغفول مانده است که حتی اگر خود رسانه ها مایل به ارائه اطلاعاتی از وضعیت اماکن تفریحی،توریستی باشند این مدیریت هتلها،اماکن تفریحی و تورسیتی هستندکه مانندسدی عظیم دربرابر این فعالیت های خودجوش که می خواهد ازاین طریق به گردش چرخ های اقتصادگردشگری کمک کند قرارمی گیرند..
هتلدارانی که پشت ستاره های حلبی گم شده اند
برندهایی که گمان میکنند تا آخر عمر برند می مانند دردشان پول است و درمان نیز هم ...
امروزه در صنعت گردشگری باید از تبلیغات به عنوان مهمترین ابزار بصورت حرفه ای استفاده كرد، زیرا موفقیت تبلیغ برای ارزش های فرهنگی و گردشگری كشور مبتنی بر درك صحیح و حرفه ای از تبلیغات و ارزش های آن است زیرا تبلیغات حرفه ای می تواند به عنوان ابزار برنده ای برای پیشرفت اهداف فرهنگی در داخل و خارج مد نظر قرار گیرد و در غیر این صورت ، هدر دادن وقت سرمایه و انرژی است.
برای فعالیت های تبلیغاتی در صنعت گردشگری در دنیای امروز باید این اعتقاد و ایمان به تبلیغات نگریسته شود كه تبلیغات هزینه بر نبوده، بلكه نوعی سرمایه گذاری بنیادی و اصولی برای پیشبرد اهداف سازمانی و ملی است و در صورت اجرای صحیح و اصولی می تواند دستاوردهای ارزشمندی را به همراه داشته باشد.
در این رابطه ، هدف و وظیفه تبلیغات افزایش بزرگ " بازاریابی و بازار افزایی" است و هر گونه بی توجهی و عدم بهره برداری صحیح از این ابزار، نه تنها عدم موفقیت را در پی داشته، بلكه موجبات عقب ماندن از رقابت ها و سبقت های بازار یابی جهانگردی ودر نهایت شكست و ورشكستگی در دنیای بازاریابی صحیح و اصولی در عرصه بین المللی را در پی خواهد داشت.ب
اید عنوان کرد متاسفانه به دلیل نبود آگاهی و بینش درست در مدیرانی که در امر گردشگری دستی برآتش دارند بخصوص در جامعه هتل داران آنهم هتل دارانی که با افتخار از پر بودن اتاق های خود می گویند و باورشان نیست که روزی این بی رونقی به سراغ انها نیز خواهد امد تبلیغات نقش کمرنگ و گاه بی رنگ رابخود می گیرد.
باید این مهم را به یاد داشت در دنیای امروز ، تلاش های تبلیغاتی و بازار یابی ، به مراتب از تولید و فروش مهم تر است، لذا اگر كشوری از امكانات و پتانسیل های بالقوه گردشگری برخوردار باشد و یا هتل هایی با ستاره های فراوان در گوشه کنار ان خودنمایی کندولی روش تبلیغاتی و معرفی این جاذبه ها و پتانسیل ها و حتی اماکن اقامتی را در برنامه كلان خود قرار ندهد، به طور یقین در رشد و توسعه صنعت گردشگری خود موفق نخواهد نبود.
ارتباط مدیران اماکن اقامتی و هتل ها و فعالان گردشگری با اصحاب رسانه و مطبوعات آنها که در عرصه گردشگری فعالیت دارند و دردهای این صنعت را در کشور بیش از هرمسئولی می دانند،استفاده از رسانه های مجازی و اجتماعی می تواند اولین گام جهت احیای صنعت تبلیغات و امیزش ان با صتعت گردشگری و در نتیجه جان بخشیدن به کالبد بیجان گردشگری و جذب توریسم باشد.