دکتراحمدی نژاد درتاریخ دوازدهم خرداد و به دعوت یکی از هیئات های مذهبی مسجد فاطمه زهرا(س) واقع در کوی حصار، برای ششمین بار مهمان مردم همدان بود.
حواشی و اتفاقات پیش آمده قبل از سفر و جوّ بوجود آمده به گونه ای بود که وقوع یکسری رفتارها از سوی برخی از مخالفان یا شاید «موافقان دیروز و مخالفان امروز» رئیس جمهور سابق دور از انتظار نبود؛ مخالفانی که گویا خواسته آنها معیشت قابل قبولی بوده که ظاهراً در گذشته وجود داشته اما بخاطر اقدامات نسنجیده و سوء مدیریت دولت او، امروز به مهمترین دغدغه آنان بدل شده است!!
به گزارش تابناک همدان ؛پایین کشیدن بنرهای استقبال، پاره یا مخدوش نمودن برخی از آنها یا درج عباراتی با ادبیات ناپسند بر روی آنها در ایام منتهی به جلسه سخنرانی، حکایت از روزی کسالت آور برای این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام داشت.
محل سخنرانی،برخلاف روزهای قبل آرام و بی حاشیه بود. شنیده ها حاکی از آن است که تنها عده ای در مسیر حرکت خودروی او ایجاد مزاحمت نموده بودند که به نحوی خاتمه یافته بود.
بی شک ناهمخوانی شعارهای عدالت خواهانه رئیس جمهور سابق با اختلاس های میلیاردی مربوط به زمان او و دست داشتن برخی از اعضای کابینه و یاران نزدیک در این اختلاس ها، از دلایل عمده بی اعتمادی و بی اعتنایی و نهایتا بی میلی مردم به استقبال از وی بوده است چرا که تعداد حاضرین در مراسم از 500 نفر تجاوز نمی کرد.
مقایسه سخنرانی دکتر جلیلی و احمدی نژاد هم بیانگر تشابه میان نوع برخورد مردم با این دو است. به رغم پیش بینی ها افراد شاخص زیادی در جلسات آنها حضور نداشتند. در سخنرانی دکتر جلیلی هم با وجود ظرفیت هزار و 500 نفری مصلا، جمعیت چندانی شرکت نکرده بودند و ورود او به سالن مصلا با شور سیاسی کمی همراه بود و تقریبا هیچ شعار سیاسی داده نشد هر چند که در بین جمعیت پلاکاردهایی در اعتراض و نقد مذاکرات هسته ای دیده می شد.
هنگام عبور از منطقه حصار، تدابیر امنیتی و حضور افراد مجهول الحال و ماشین هایی با پلاک برخی نهادهای خاص در روزهای نزدیک به موعد سخنرانی کاملا احساس می شد که خود را برای هرگونه اتفاقی آماده کرده بودند چرا که در گذشته نیز ثابت شده است که همدان ظرفیت ایجاد تنش در چنین مراسماتی را دارد؛ بویژه در سخنرانی اصلاح طلبان یا افراد منتسب به آن مانند سخنرانی دکتر آغاجری در 29 خرداد 81 درگرامیداشت سالروز دکتر شریعتی یا سخنرانی سعید رضوی فقیه، عضو جبهه مشارکت و روزنامه نگار سال های دهه 70 که موجب برانگیخته شدن واکنش هایی از سوی مسئولان و برخی رسانه های استان شد. اما طیف احمدی نژاد و فحوای سخنرانی وی با این دو تفاوت بسیاری داشت.
محمود احمدی نژاد با شعار عدالت وارد شد و در طول دوره ریاست جمهوری 8 ساله اش در حد توان بر ایده عدالت خواهی و توجه به قشر محروم و متوسط جامعه پافشاری نمود. بنابراین انتظار هم بر این بود که جمعیت حاضر، غالبا از طبقه محروم و متوسط یا به عبارت بهتر یارانه بگیر باشند.
قبل از اینکه رئیس جمهور پرحاشیه دولتهای نهم و دهم به همدان سفر کند گمانه زنی ها و سوالات بسیاری درخصوص دلایل این سفر وجود داشت که محور آنها مقوله «انتخابات» بود.
اینکه این سفر با چه اهدافی انجام شده است؟ آیا حزب یا گروه خاصی در پس پرده این دعوت بوده اند یا او برای حمایت از حزب یا گروه خاصی آمده؟ مسئولان استان در این امر دخیل بوده اند؟ و چرا حاشیه شهر را انتخاب کرده است؛ نمونه ای از سوالاتی بود که به ذهن خطور می کرد.
سوال مهم دیگر این بود که واکنش مسئولان و مردم استان به رئیس جمهور سابق که اکنون فاقد قدرت است چگونه خواهد بود و چرا هر چه به زمان انتخابات نزدیک تر می شویم، استان همدان پای ثابت سفر چنین افرادی می شود؟ و آیا اساساً همدان بستر چنین تحرکاتی را خواهد داشت؟ و این سفر موازنه سیاسی را به نفع اصولگرایان تغییر خواهد داد یا خیر؟
اما سوال اساسی تر این است که دعوت از شخصی که داعیه دفاع از مهدویت دارد و بارها بخاطر افراط در این امر، از سوی علمای دینی و مراجع عظام مورد اعتراض قرار گرفته است -برای سخنرانی در یک محفل مذهبی-چه معنایی دارد؟
اینروزها دعوت از افرادی همچون احمدی نژاد عادت بانیان برگزاری چنین مراسماتی شده است که به نام برپایی جشن های مذهبی، غالباً به تشریح اما و اگرهای مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 می پردازند و از هر دری سخن می گویند و از آنچه باید نمی گویند.
شاید هم به این دلیل است که با توجه به اینکه اکثریت مستمعین با مشکل کاهش کیفیت معیشت خود مواجه اند و تنها راه علاج این گرفتاری را در به ثمر نشستن این مذاکرات می دانند لذا سخنرانان مدعو نیز از این امر سود برده و از هر باب که سخن می گویند نهایتا آن را به تحریم ها ربط می دهند و سعی می نمایند با ایجاد امیدواری، از یک طرف مردم را پای کار نگه دارند و از طرفی دیگر در صورت مهیا بودن شرایط، گریزی به انتخابات بزنند که دیگران بدانند هدف فقط یک سخنرانی مذهبی نیست بلکه قرار است از قِبَل این سخنرانی تبلیغات انتخاباتی یا اهدافی به نفع شخص یا گروهی خاص دنبال شود که این امر در مورد احمدی نژاد به گونه ای دیگر است.
نگاهی گذرا به سخنرانی های او در مشهد، تبریز و آمل حکایت از این دارد که «حکومت عدل جهانی» کلید واژه غیر قابل حذف سخنرانی این مرد بهاری است و ناگفته پیدا بود که با توجه به فرارسیدن نیمه شعبان، به سبک و سیاق پیشین وفادار بماند و باز هم از موضوع مورد علاقه خود سخن بگوید که اگر این مناسبت هم نبود باز به همان می پرداخت.
بعلاوه او همچنان بر این عقیده است که زمان مصاحبه های سیاسی فرا نرسیده و حتی در پایان جلسه سخنرانی اش در همدان و در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران در خصوص «بداخلاقی های صورت گرفته کابینه دولت فعلی به دولت سابق»گفت «در مباحث سیاسی وارد نمی شوم». احمدی نژاد تنها در ابتدای دولت عمر دولت تدبیر و امید که به شدت از سوی آنها و برخی اصلاح طلب ها تخریب می شد ناگریز به برخی مصاحبه ها و دفاع از خود به صورت مقطعی شد؛ اما پس از آن سعی کرد کمتر مصاحبه کند و بودن در منظر عموم را انتخاب نمود.
این سفر از زوایای مختلف قابل بررسی است. آمدن عضو کنونی مجمع تشخیص مصلحت نظام به همدان این احتمال را تقویت کرد که شاید او یکی از گزینه های کاندیداتوری انتخابات مجلس دهم از حوزه انتخابیه همدان یا شهرهای دیگر آن باشد.
سرآغاز شایعه حضور احمدی نژاد در لباس کاندیدای مجلس شورای اسلامی از دیار مادها به زمان انتخابات میان دوره ای نهاوند برمی گردد که البته برگزار نشد و این شایعه به حقیقت مبدل نشد اما حضور دوباره وی در مادستان، شایعه کاندیداتوری او -آن هم از خود شهر همدان- برای راهیابی احمدی نژاد بهاری به بهارستان را تقویت نمود.
بی شک آمدن رئیس جمهور دولت عدالت محور –که هنوز هم خوی اصولگرایی در او دیده می شود- می تواند انسجام بخش طیف طرفداران احمدی نژاد و حضور قدرتمند «بهاری ها» در ماراتن سال جاری باشد و در صورت ادامه این روند زمینه حضور پر رنگ تر آنها را در انتخابات ریاست جمهوری فراهم می نماید.
دعوت از شخصی با مدرک دکترای مهندسی و برنامه ریزی حمل و نقل، جهت سخنرانی در یک مجلس مذهبی نیز جالب توجه است چرا که انتظار براین بود با توجه به اینکه این مراسم جهت گرامیداشت ولادت حضرت قائم (عج) تدارک دیده شده بود؛ یک روحانی جهت سخنرانی در این مراسم دعوت شود.
اینروزها اصولگرایان تحرک بیشتری دارند. جلیلی و ابوترابی فرد نیز در هفته های گذشته مهمان مردم استان بوده اند که با توجه به نزدیکی همدان به پایتخت، پیش بینی می شود این رفت و آمد ها بیشتر گردد.
هرچند در پاره ای از اوقات، ورود زودهنگام به مقوله انتخابات ممکن است فضا را ملتهب نماید اما ممکن است موجب نشاط سیاسی و گرم شدن تنور رقابت ها گردد که اگر توازن حفظ شود و منحصر به اصولگرایان نباشد این نشاط مضاعف می شود.
حضور چند شخصیت برجسته از یک طیف با فاصله زمانی نه چندان طولانی در همدان را می توان به نوعی یک مانور سیاسی از سوی اصولگرایان و طرفداران احمدی نژاد در استان همدان دانست چرا که حامیان او در همدان کم نیستند و برخی از نزدیکان وی در کابینه دولت از همدان بودند بنابراین هنوز هم به مردم همدان چشم امید دارند.
شاید این سفر با هدف سنجش میزان اقبال عمومی مردم این دیار به رئیس جمهور سابقشان باشد. با توجه به میزان آرایی که دکتر محمود احمدی نژاد در دوره نهم و دهم ریاست جمهوری در همدان کسب نموده است، علی رغم تخریب چهره وی توسط مخالفان و دولت بر روی کار و همچنین استقبال نه چندان مطلوب از او، هنوز هم می تواند امیدوار باشد در صورت ورود به عرصه انتخابات مجلس شورای اسلامی، همدان سکوی پرتاب او به سوی هرم بهارستان باشد.
البته ممکن است علاقه شدید به کسب شهرت موجب شود همدان را در قامت خود نبیند و خواستار جایگاهی بالاتر باشد و این سفر تنها به قصد اتصال اصولگرایان و گردآوردن حلقه طرفداران احمدی نژاد به دور هم باشد که به نظر می رسد با توجه به پرونده هایی که بر علیه او و اطرافیان یا وزرای پیشین وی مطرح است، رد صلاحیت او در انتخابات ریاست جمهوری و حتی مجلس دور از انتظار نیست.
اگر پیش بینی ها درست باشد و آمدن رئیس جمهور پیشین به همدان در راستای انسجام بخشی به طیف اصولگرایان باشد باید منتظر بود و دید که آیا اصولگرایان می توانند با قرار دادن خود در جبهه احمدی نژاد به کلاهی از نَمَد او-یا به تعبیر یکی از روزنامه های استان «چیدن دوباره تخم مرغ ها در سبد احمدی نژاد»- دست یابند یا خیر!!
از زاویه دیگر می توان سفرهای این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام را در راستای بازخوانی شخصیت وی، حضور مجدد او در جامعه، تست محتاطانه محیط اطراف و همچنین اعاده حیثیت تفسیر کرد.
از سرگیری سفرهای مرد پرتلاش روزهای دولت های نهم و دهم پس از یک سکوت رسانه ای طولانی را می توان سرآغاز یک خانه تکانی سیاسی و تلاش در جهت بازگشت به قدرت تلقی نمود که به جای ملاقات های خصوصی در دفتر خود در ولنجک، میل دارد با حضور در میان طرفداران قدیمی خود از یک طرف و مایوسان و ریزش کنندگان از دولت فعلی از طرف دیگر باز هم چهره شود. لذا باید منتظر سفرهای پنهان و آشکار این مرد سفردوست باشیم. اما باید امثال او بدانند که اکنون مردم ایران درک سیاسی منطقی تری دارند و تفکر آنها با سالهای 84 و 85 تفاوت های آشکار دارد.
بنابراین سوء استفاده از احساسات قشر محروم و متوسط یا به عبارت بهتر موج سواری با آنها از طریق کمک های مالی قانونمند و یا خارج از ضابطه و دادن وعده و وعید طرح های بی سرانجام و دلخوش کننده نمی تواند راهگشا باشد که شرکت حداقلی مردم حصار در جلسه سخنرانی رئیس جمهور دست و دلباز دوره های نهم و دهم ریاست جمهوری مویّد این ادعاست و نباید آنرا تنها یک اشتباه محاسباتی یا به بازیچه گرفته شدن احمدی نژاد و حامیان او دانست.
به گزارش تابناک همدان ؛پایین کشیدن بنرهای استقبال، پاره یا مخدوش نمودن برخی از آنها یا درج عباراتی با ادبیات ناپسند بر روی آنها در ایام منتهی به جلسه سخنرانی، حکایت از روزی کسالت آور برای این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام داشت.
محل سخنرانی،برخلاف روزهای قبل آرام و بی حاشیه بود. شنیده ها حاکی از آن است که تنها عده ای در مسیر حرکت خودروی او ایجاد مزاحمت نموده بودند که به نحوی خاتمه یافته بود.
بی شک ناهمخوانی شعارهای عدالت خواهانه رئیس جمهور سابق با اختلاس های میلیاردی مربوط به زمان او و دست داشتن برخی از اعضای کابینه و یاران نزدیک در این اختلاس ها، از دلایل عمده بی اعتمادی و بی اعتنایی و نهایتا بی میلی مردم به استقبال از وی بوده است چرا که تعداد حاضرین در مراسم از 500 نفر تجاوز نمی کرد.
مقایسه سخنرانی دکتر جلیلی و احمدی نژاد هم بیانگر تشابه میان نوع برخورد مردم با این دو است. به رغم پیش بینی ها افراد شاخص زیادی در جلسات آنها حضور نداشتند. در سخنرانی دکتر جلیلی هم با وجود ظرفیت هزار و 500 نفری مصلا، جمعیت چندانی شرکت نکرده بودند و ورود او به سالن مصلا با شور سیاسی کمی همراه بود و تقریبا هیچ شعار سیاسی داده نشد هر چند که در بین جمعیت پلاکاردهایی در اعتراض و نقد مذاکرات هسته ای دیده می شد.
هنگام عبور از منطقه حصار، تدابیر امنیتی و حضور افراد مجهول الحال و ماشین هایی با پلاک برخی نهادهای خاص در روزهای نزدیک به موعد سخنرانی کاملا احساس می شد که خود را برای هرگونه اتفاقی آماده کرده بودند چرا که در گذشته نیز ثابت شده است که همدان ظرفیت ایجاد تنش در چنین مراسماتی را دارد؛ بویژه در سخنرانی اصلاح طلبان یا افراد منتسب به آن مانند سخنرانی دکتر آغاجری در 29 خرداد 81 درگرامیداشت سالروز دکتر شریعتی یا سخنرانی سعید رضوی فقیه، عضو جبهه مشارکت و روزنامه نگار سال های دهه 70 که موجب برانگیخته شدن واکنش هایی از سوی مسئولان و برخی رسانه های استان شد. اما طیف احمدی نژاد و فحوای سخنرانی وی با این دو تفاوت بسیاری داشت.
محمود احمدی نژاد با شعار عدالت وارد شد و در طول دوره ریاست جمهوری 8 ساله اش در حد توان بر ایده عدالت خواهی و توجه به قشر محروم و متوسط جامعه پافشاری نمود. بنابراین انتظار هم بر این بود که جمعیت حاضر، غالبا از طبقه محروم و متوسط یا به عبارت بهتر یارانه بگیر باشند.
قبل از اینکه رئیس جمهور پرحاشیه دولتهای نهم و دهم به همدان سفر کند گمانه زنی ها و سوالات بسیاری درخصوص دلایل این سفر وجود داشت که محور آنها مقوله «انتخابات» بود.
اینکه این سفر با چه اهدافی انجام شده است؟ آیا حزب یا گروه خاصی در پس پرده این دعوت بوده اند یا او برای حمایت از حزب یا گروه خاصی آمده؟ مسئولان استان در این امر دخیل بوده اند؟ و چرا حاشیه شهر را انتخاب کرده است؛ نمونه ای از سوالاتی بود که به ذهن خطور می کرد.
سوال مهم دیگر این بود که واکنش مسئولان و مردم استان به رئیس جمهور سابق که اکنون فاقد قدرت است چگونه خواهد بود و چرا هر چه به زمان انتخابات نزدیک تر می شویم، استان همدان پای ثابت سفر چنین افرادی می شود؟ و آیا اساساً همدان بستر چنین تحرکاتی را خواهد داشت؟ و این سفر موازنه سیاسی را به نفع اصولگرایان تغییر خواهد داد یا خیر؟
اما سوال اساسی تر این است که دعوت از شخصی که داعیه دفاع از مهدویت دارد و بارها بخاطر افراط در این امر، از سوی علمای دینی و مراجع عظام مورد اعتراض قرار گرفته است -برای سخنرانی در یک محفل مذهبی-چه معنایی دارد؟
اینروزها دعوت از افرادی همچون احمدی نژاد عادت بانیان برگزاری چنین مراسماتی شده است که به نام برپایی جشن های مذهبی، غالباً به تشریح اما و اگرهای مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 می پردازند و از هر دری سخن می گویند و از آنچه باید نمی گویند.
شاید هم به این دلیل است که با توجه به اینکه اکثریت مستمعین با مشکل کاهش کیفیت معیشت خود مواجه اند و تنها راه علاج این گرفتاری را در به ثمر نشستن این مذاکرات می دانند لذا سخنرانان مدعو نیز از این امر سود برده و از هر باب که سخن می گویند نهایتا آن را به تحریم ها ربط می دهند و سعی می نمایند با ایجاد امیدواری، از یک طرف مردم را پای کار نگه دارند و از طرفی دیگر در صورت مهیا بودن شرایط، گریزی به انتخابات بزنند که دیگران بدانند هدف فقط یک سخنرانی مذهبی نیست بلکه قرار است از قِبَل این سخنرانی تبلیغات انتخاباتی یا اهدافی به نفع شخص یا گروهی خاص دنبال شود که این امر در مورد احمدی نژاد به گونه ای دیگر است.
نگاهی گذرا به سخنرانی های او در مشهد، تبریز و آمل حکایت از این دارد که «حکومت عدل جهانی» کلید واژه غیر قابل حذف سخنرانی این مرد بهاری است و ناگفته پیدا بود که با توجه به فرارسیدن نیمه شعبان، به سبک و سیاق پیشین وفادار بماند و باز هم از موضوع مورد علاقه خود سخن بگوید که اگر این مناسبت هم نبود باز به همان می پرداخت.
بعلاوه او همچنان بر این عقیده است که زمان مصاحبه های سیاسی فرا نرسیده و حتی در پایان جلسه سخنرانی اش در همدان و در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران در خصوص «بداخلاقی های صورت گرفته کابینه دولت فعلی به دولت سابق»گفت «در مباحث سیاسی وارد نمی شوم». احمدی نژاد تنها در ابتدای دولت عمر دولت تدبیر و امید که به شدت از سوی آنها و برخی اصلاح طلب ها تخریب می شد ناگریز به برخی مصاحبه ها و دفاع از خود به صورت مقطعی شد؛ اما پس از آن سعی کرد کمتر مصاحبه کند و بودن در منظر عموم را انتخاب نمود.
این سفر از زوایای مختلف قابل بررسی است. آمدن عضو کنونی مجمع تشخیص مصلحت نظام به همدان این احتمال را تقویت کرد که شاید او یکی از گزینه های کاندیداتوری انتخابات مجلس دهم از حوزه انتخابیه همدان یا شهرهای دیگر آن باشد.
سرآغاز شایعه حضور احمدی نژاد در لباس کاندیدای مجلس شورای اسلامی از دیار مادها به زمان انتخابات میان دوره ای نهاوند برمی گردد که البته برگزار نشد و این شایعه به حقیقت مبدل نشد اما حضور دوباره وی در مادستان، شایعه کاندیداتوری او -آن هم از خود شهر همدان- برای راهیابی احمدی نژاد بهاری به بهارستان را تقویت نمود.
بی شک آمدن رئیس جمهور دولت عدالت محور –که هنوز هم خوی اصولگرایی در او دیده می شود- می تواند انسجام بخش طیف طرفداران احمدی نژاد و حضور قدرتمند «بهاری ها» در ماراتن سال جاری باشد و در صورت ادامه این روند زمینه حضور پر رنگ تر آنها را در انتخابات ریاست جمهوری فراهم می نماید.
دعوت از شخصی با مدرک دکترای مهندسی و برنامه ریزی حمل و نقل، جهت سخنرانی در یک مجلس مذهبی نیز جالب توجه است چرا که انتظار براین بود با توجه به اینکه این مراسم جهت گرامیداشت ولادت حضرت قائم (عج) تدارک دیده شده بود؛ یک روحانی جهت سخنرانی در این مراسم دعوت شود.
اینروزها اصولگرایان تحرک بیشتری دارند. جلیلی و ابوترابی فرد نیز در هفته های گذشته مهمان مردم استان بوده اند که با توجه به نزدیکی همدان به پایتخت، پیش بینی می شود این رفت و آمد ها بیشتر گردد.
هرچند در پاره ای از اوقات، ورود زودهنگام به مقوله انتخابات ممکن است فضا را ملتهب نماید اما ممکن است موجب نشاط سیاسی و گرم شدن تنور رقابت ها گردد که اگر توازن حفظ شود و منحصر به اصولگرایان نباشد این نشاط مضاعف می شود.
حضور چند شخصیت برجسته از یک طیف با فاصله زمانی نه چندان طولانی در همدان را می توان به نوعی یک مانور سیاسی از سوی اصولگرایان و طرفداران احمدی نژاد در استان همدان دانست چرا که حامیان او در همدان کم نیستند و برخی از نزدیکان وی در کابینه دولت از همدان بودند بنابراین هنوز هم به مردم همدان چشم امید دارند.
شاید این سفر با هدف سنجش میزان اقبال عمومی مردم این دیار به رئیس جمهور سابقشان باشد. با توجه به میزان آرایی که دکتر محمود احمدی نژاد در دوره نهم و دهم ریاست جمهوری در همدان کسب نموده است، علی رغم تخریب چهره وی توسط مخالفان و دولت بر روی کار و همچنین استقبال نه چندان مطلوب از او، هنوز هم می تواند امیدوار باشد در صورت ورود به عرصه انتخابات مجلس شورای اسلامی، همدان سکوی پرتاب او به سوی هرم بهارستان باشد.
البته ممکن است علاقه شدید به کسب شهرت موجب شود همدان را در قامت خود نبیند و خواستار جایگاهی بالاتر باشد و این سفر تنها به قصد اتصال اصولگرایان و گردآوردن حلقه طرفداران احمدی نژاد به دور هم باشد که به نظر می رسد با توجه به پرونده هایی که بر علیه او و اطرافیان یا وزرای پیشین وی مطرح است، رد صلاحیت او در انتخابات ریاست جمهوری و حتی مجلس دور از انتظار نیست.
اگر پیش بینی ها درست باشد و آمدن رئیس جمهور پیشین به همدان در راستای انسجام بخشی به طیف اصولگرایان باشد باید منتظر بود و دید که آیا اصولگرایان می توانند با قرار دادن خود در جبهه احمدی نژاد به کلاهی از نَمَد او-یا به تعبیر یکی از روزنامه های استان «چیدن دوباره تخم مرغ ها در سبد احمدی نژاد»- دست یابند یا خیر!!
از زاویه دیگر می توان سفرهای این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام را در راستای بازخوانی شخصیت وی، حضور مجدد او در جامعه، تست محتاطانه محیط اطراف و همچنین اعاده حیثیت تفسیر کرد.
از سرگیری سفرهای مرد پرتلاش روزهای دولت های نهم و دهم پس از یک سکوت رسانه ای طولانی را می توان سرآغاز یک خانه تکانی سیاسی و تلاش در جهت بازگشت به قدرت تلقی نمود که به جای ملاقات های خصوصی در دفتر خود در ولنجک، میل دارد با حضور در میان طرفداران قدیمی خود از یک طرف و مایوسان و ریزش کنندگان از دولت فعلی از طرف دیگر باز هم چهره شود. لذا باید منتظر سفرهای پنهان و آشکار این مرد سفردوست باشیم. اما باید امثال او بدانند که اکنون مردم ایران درک سیاسی منطقی تری دارند و تفکر آنها با سالهای 84 و 85 تفاوت های آشکار دارد.
بنابراین سوء استفاده از احساسات قشر محروم و متوسط یا به عبارت بهتر موج سواری با آنها از طریق کمک های مالی قانونمند و یا خارج از ضابطه و دادن وعده و وعید طرح های بی سرانجام و دلخوش کننده نمی تواند راهگشا باشد که شرکت حداقلی مردم حصار در جلسه سخنرانی رئیس جمهور دست و دلباز دوره های نهم و دهم ریاست جمهوری مویّد این ادعاست و نباید آنرا تنها یک اشتباه محاسباتی یا به بازیچه گرفته شدن احمدی نژاد و حامیان او دانست.
منبع: تابناک
