راهی دور تا پرداخت مطالبات کارکنان مخابرات راه دور

ماجرا از سال 86 شروع شد که مشکلات این بزرگترین کارخانه ی مخابراتی کشور یعنی صنایع مخابراتی راه دور شیراز (ITI) گریبان کارگرانش را گرفت.مشکلاتی که منشا آنها از درست اجرا نکردن سیاست اصل 44 قانون اساسی بوجود آمد.
مسلما پرداخت نشدن حقوق ماهیانه کارگران و کارمندان یک کارخانه اثرات سنگین وجبران ناپذیری بر کارگران و خانواده آنها خواهد گذاشت.تا جایی که پس از چندین ماه عدم پرداخت حقوق, شاهد اقدام به خودکشی یکی از کارگران بوسیله طناب دار بودیم البته این اقدام به مرگ منجر نشد اما جراحات جدی به وی وارد آورد.
این قصه ی تلخ پرداخت نشدن حقوق تقریبا از سال 86 تا 91 ادامه داشت تا اینکه اکثر کارکنان به بازنشستگی رسیدند(البته نیروهای قراردادی همه اخراج شدند).
اما قصه تازه شروع شده بود,حقوق پرداخت نشده ی این چند سال به همراه حق سنوات بازنشستگی کارگران که هنوز پرداخت نشده,آنها را بسیار شاکی و معترض ساخته .فقط در فروردین 88 حدودا دو ماه قبل از انتخابات ریاست جمهوری به هر کارگر مبلغ دو میلیون تومان از طرف دولت پرداخت شد که از نظر کارگران حتی مرحمی هم بر زخم عمیقشان نبود.
اکنون در سال 93 تمام کارکنان ITI بازنشسته ای هستند که نه حق سنوات دریافت کرده اند و نه حقوق معوقه شان را.برای پرداخت این معوقه ها بارها جلساتی گرفته شد و مثل همیشه قول هایی داده که هیچ کدامشان عملی نشد.
کارکنان این شرکت تا کنون چندین بار مقابل وزارت صنایع و مجلس شورای اسلامی و استانداری فارس تجمع کردند وخواستار پرداخت معوقه شان.همچنین غلامحسین بامنشی رییس شورای اسلامی کار شیرازدر یکی از این اجتماعات تاکید بر ان داشت که بیش از 75 درصد حاضرین از جانبازان و ایثارگران هستند.
به راستی چه شده است که بزرگترین کارخانه ی تولید قطعات مخابراتی کشور که پروژه های بزرگی چون ساخت کارت هوشمند سوخت و 70 درصد پروژه های مخابرات جمهوری اسلامی ایران را بر عهده داشته,اکنون به جز1200 نفر طلبکار چیزی برایش باقی نمانده است.
این در حالی است که پروژه های مخابرات جمهوری اسلامی ایران را بعد از آن دو شرکت خارجی در دست گرفتند.