اردوغان هرچند در سیاستهای منطقه ای خود به منازعه با ایران پرداخت و حاصل این چالش ها هزینه های اقتصادی و سیاسی بزرگی برای کشورهای منطقه ای شد اما به هرترتیب ممکن نقش بسیارمهمی در صورت بندی ساسی و اقتصادی دوران جدید ترکیه داشته است.
اردوغان را بایستی معمار ترکیه فرا آتاتورکی دانست. او با تلاش خود و حزب آک پارتی توانست تابوی حضور اجتماعی اسلام را در ترکیه بشکند و زمینه را برای ورود اسلام به عرصه های فراموش شده سابق فراهم نماید.
چرا اردوغان بدنبال تغییر سیستم حکومتی است ؟علی امیدی در این خصوص معتقد است گرایش آقای اردوغان و حزب عدالت و توسعه به تغییر نظام سیاسی از پارلمانی به ریاستی و تعدیل ساختار قضایی این کشور مبتنی بر تجربه های سیاسی تاریخ اخیر ترکیه است. ترکیه تا قبل از ۲۰۰۲ از عارضه دولت های ائتلافی شکننده رنج می برد و این مسئله تدوین و اجرای یک استراتژی بلند مدت توسعه را با مشکل مواجه ساخته بود. از سال ۲۰۰۲ که حزب عدالت و توسعه زمام امور ترکیه را به دست گرفت و تقریباً یک دولت باثبات از این سال تاکنون (ژانویه ۲۰۱۷) بر این کشور حاکم بوده است ما شاهد دولت مستحکم، رشد بی سابقه اقتصادی و مطرح شدن آنکارا در معادلات جهانی و منطقه هستیم.
نخبگان حزب عدالت و توسعه، خصوصاً آقای اردوغان به خوبی واقف هستند که ممکن است حاکمیت این حزب به صورت موقتی بوده و در آینده مجدداً وضعیت سیاسی قبل از ۲۰۰۲ بر ترکیه حاکم شود. این امر می تواند آفت بزرگ برای ترکیه ای که در مجاورت دولت های شکننده ای چون عراق و سوریه قرار دارد باشد. کردهای تجزیه طلب نیز مثل خوره ترکیه را از درون تضعیف کرده اند. اخیرا گسترش تروریسم نیز در داخل مزید بر علت شده است. از این رو، تغییر نظام سیاسی از پارلمانی به ریاستی یک ثبات نسبی نهادی را برای ترکیه به ارمغان خواهد آورد. از سوی دیگر، اصلاح و تعدیل ساختار قضایی این کشور، به معنای جلوگیری از تجربه های تلخ گذشته است که در آن قضات و محاکم آلت دست اقتدارگرایان و نظامیان می شدند و به راحتی دولتی را ساقط کرده و حزبی را منحل می کردند. از این رو لازم بود که به صورت ساختاری از تکرار چنین تجربه های تلخ در آینده جلوگیری شود.
درواقع اردوغان با این کار خود بدنبال متمرکز نمودن قدرت در نهادهای سیاسی و از آن طریق هم کاستن از نفوذ نهادهای غیر سیاسی است. همین امر میتواند آرامش و ثبات مشخصی به عرصه سیاسی این کشور ببخشد تا مانع از بروز تجارب بحران زائی مانند کودتا و .. شود.
مردم نیز با فهم این مساله و یک احساس نیاز تاریخی به ثبات متمرکز سیاسی تا کنون از اردوغانحمایت نموده اند که این حمایت از طریق نمایندگان شان درپارلمان مشهود شد و هم حمایت میدانی میردم از اردوغان هم در شب کودتای 2016 نمود پیدا کرد.