بامداد امروز، مدیر شرکت ناسیونال (کوفرد) واردکننده لوازم الکتریکی از قبیل رادیو، تلویزیون، ماشین رختشویی و یخچال به جرم گران‌فروشی بازداشت شد.
ه نقل از دنیای اقتصاد، بامداد روز 18 مرداد سال 54 روزنامه‌ها در ستون حوادث خود به نقل از منابع قضایی و پلیس اعلام کردند که مدیر شرکت ناسیونال بازداشت شده است که به دنبال درج این خبر سیل تلفن‌ها و مراجعات به کارخانه ایران ناسیونال (ایران خودرو فعلی) آغاز شد و آنها مجبور بودند مکررا پاسخ بدهند که شرکت «ناسیونال» با «ایران ناسیونال» فرق دارد و در ایران ناسیونال هیچ اتفاقی رخ نداده است.
خبر مربوط به این شرح بود که: «بامداد امروز، مدیر شرکت ناسیونال (کوفرد) واردکننده لوازم الکتریکی از قبیل رادیو، تلویزیون، ماشین رختشویی و یخچال به جرم گران‌فروشی بازداشت شد.
دستور بازداشت او هفته قبل صادر شده بود ولی به علت اینکه نامبرده در خارج از کشور به‌سر می‌برد، بازداشت وی تاکنون به تعویق افتاده بود.» خبرنگاران نوشتند: «در پی اطلاع ماموران از مراجعت نامبرده به کشور، صبح امروز دستور مجدد بازداشت وی صادر و مورد اجرا گذاشته شد. او نیز در مقابل ورود ماموران به دفترش مقاومت چندانی نکرد و حاضر به محاکمه و ادای توضیحات لازم از طریق وکیلش شد.»
سفر آموزشی کارگران به خارج از کشور
روز 18 مرداد سال 1353 در جراید خبری منتشر شد که حکایت از اعزام شماری از کارگران منتخب کارخانه‌ها به خارج از کشور برای تحصیل و دوره‌های آموزشی داشت. در خبر یادشده آمده بود: «برای توسعه و گسترش آموزش فنی‌وحرفه‌ای کارگران در تهران و شهرستان‌ها دفاتر راهنمایی فنی ایجاد می‌شود و کارگران برای گذراندن دوره‌های آموزشی به خارج از کشور اعزام خواهند شد و براساس این برنامه ظرف 3 سال آینده (53 تا 56) جمعا 66 هزار کارگر در داخل و خارج از کشور آموزش می‌بینند.
دکتر گل‌پرور مدیرعامل صندوق کارآموزی در این‌باره اعلام کرده است: برنامه آموزش به کارگران برای بالا بردن سطح مهارت آنها گسترش یافت و این برنامه بر پنج روش استوار است که این روش‌ها عبارتند از: آموزش از طریق مراکز حرفه‌ای وزارت کار و امور اجتماعی، آموزش به‌وسیله ایجاد مراکز حرفه‌ای با کمک بخش خصوصی در جوار کارخانه‌ها، آموزش حین کار به وسیله مربیان سیار، آموزش به وسیله اعزام کارگاه‌های سیار به کارخانه‌ها و بالاخره آموزش از طریق ایجاد دفاتر راهنمایی فنی.»
حقوق و مسوولیت خدمه
یکی از گروه‌های شهری که از قدیم‌الایام در ایران وجود داشتند خدمه بودند. تجار،اعیان و متمولان شهری اغلب تعداد زیادی خدمتکار برای امور خانگی و امور بیرون از خانه و محل کار داشتند. وجاهت هر تاجر یا ثروتمندی را از روی تعداد خدمه‌ای که پشت‌سرش حرکت می‌کردند مشخص می‌کردند. این گروه کسانی بودند که در منزل اربابی زندگی می‌کردند و بسته به شغلی که داشتند به ازای دریافت حقوق یا به ازای دریافت جای خواب، پوشاک و خوراک برای ارباب خود کار می‌کردند. بخش زیادی از امور این گروه از حق حساب‌ها یا انعامی که از رفت و آمد‌کنندگان به منزل اربابی دریافت می‌داشتند، می‌گذشت.
این عایدی‌ها آن‌قدر بود که بتواند برخی را از نوکری و قلیان‌برداری یک ارباب به مقامی بالاتر برساند. خدامی که در منازل زندگی می‌کردند اغلب دارای مسوولیت کاملا مشخصی بودند.
شغل خدمتکاری فقط مختص به مردان نبود و حرمسرا و نیز اندرونی‌های خانه‌های بزرگ تجار مملو از خدمه زن، دایه‌ها و کسانی بود که به زنان خانه در امور منزل و تربیت فرزندان کمک می‌کردند. پایگاه این خدمه اعلی طبقات فقیر شهری است. آشنایی با آداب و رسوم زندگی در شهر از جمله اولویت‌هایی است که خدام باید از آن بهره‌مند می‌بودند.
- حیات اقتصادی ایرانیان در دوره مشروطه، سمیه توحیدلو، نشر هرمس، صص289-291
خبر مربوط به این شرح بود که: «بامداد امروز، مدیر شرکت ناسیونال (کوفرد) واردکننده لوازم الکتریکی از قبیل رادیو، تلویزیون، ماشین رختشویی و یخچال به جرم گران‌فروشی بازداشت شد.
دستور بازداشت او هفته قبل صادر شده بود ولی به علت اینکه نامبرده در خارج از کشور به‌سر می‌برد، بازداشت وی تاکنون به تعویق افتاده بود.» خبرنگاران نوشتند: «در پی اطلاع ماموران از مراجعت نامبرده به کشور، صبح امروز دستور مجدد بازداشت وی صادر و مورد اجرا گذاشته شد. او نیز در مقابل ورود ماموران به دفترش مقاومت چندانی نکرد و حاضر به محاکمه و ادای توضیحات لازم از طریق وکیلش شد.»
سفر آموزشی کارگران به خارج از کشور
روز 18 مرداد سال 1353 در جراید خبری منتشر شد که حکایت از اعزام شماری از کارگران منتخب کارخانه‌ها به خارج از کشور برای تحصیل و دوره‌های آموزشی داشت. در خبر یادشده آمده بود: «برای توسعه و گسترش آموزش فنی‌وحرفه‌ای کارگران در تهران و شهرستان‌ها دفاتر راهنمایی فنی ایجاد می‌شود و کارگران برای گذراندن دوره‌های آموزشی به خارج از کشور اعزام خواهند شد و براساس این برنامه ظرف 3 سال آینده (53 تا 56) جمعا 66 هزار کارگر در داخل و خارج از کشور آموزش می‌بینند.
دکتر گل‌پرور مدیرعامل صندوق کارآموزی در این‌باره اعلام کرده است: برنامه آموزش به کارگران برای بالا بردن سطح مهارت آنها گسترش یافت و این برنامه بر پنج روش استوار است که این روش‌ها عبارتند از: آموزش از طریق مراکز حرفه‌ای وزارت کار و امور اجتماعی، آموزش به‌وسیله ایجاد مراکز حرفه‌ای با کمک بخش خصوصی در جوار کارخانه‌ها، آموزش حین کار به وسیله مربیان سیار، آموزش به وسیله اعزام کارگاه‌های سیار به کارخانه‌ها و بالاخره آموزش از طریق ایجاد دفاتر راهنمایی فنی.»
حقوق و مسوولیت خدمه
یکی از گروه‌های شهری که از قدیم‌الایام در ایران وجود داشتند خدمه بودند. تجار،اعیان و متمولان شهری اغلب تعداد زیادی خدمتکار برای امور خانگی و امور بیرون از خانه و محل کار داشتند. وجاهت هر تاجر یا ثروتمندی را از روی تعداد خدمه‌ای که پشت‌سرش حرکت می‌کردند مشخص می‌کردند. این گروه کسانی بودند که در منزل اربابی زندگی می‌کردند و بسته به شغلی که داشتند به ازای دریافت حقوق یا به ازای دریافت جای خواب، پوشاک و خوراک برای ارباب خود کار می‌کردند. بخش زیادی از امور این گروه از حق حساب‌ها یا انعامی که از رفت و آمد‌کنندگان به منزل اربابی دریافت می‌داشتند، می‌گذشت.
این عایدی‌ها آن‌قدر بود که بتواند برخی را از نوکری و قلیان‌برداری یک ارباب به مقامی بالاتر برساند. خدامی که در منازل زندگی می‌کردند اغلب دارای مسوولیت کاملا مشخصی بودند.
شغل خدمتکاری فقط مختص به مردان نبود و حرمسرا و نیز اندرونی‌های خانه‌های بزرگ تجار مملو از خدمه زن، دایه‌ها و کسانی بود که به زنان خانه در امور منزل و تربیت فرزندان کمک می‌کردند. پایگاه این خدمه اعلی طبقات فقیر شهری است. آشنایی با آداب و رسوم زندگی در شهر از جمله اولویت‌هایی است که خدام باید از آن بهره‌مند می‌بودند.
- حیات اقتصادی ایرانیان در دوره مشروطه، سمیه توحیدلو، نشر هرمس، صص289-291
منبع: تابناک