تابناک اصفهان: یک سال پیش بود که شهردار اصفهان با رای قاطع اکثریت اعضای شورای شهر به عنوان جایگزین مدیریت کهنه بیش از 12 ساله کلانشهر اصفهان انتخاب شد.
انتخابی که قرار بود وحدت را به جای بیماری کثرت و تفرقه که آن روزها همه جای شهر را پر کرده بود، در شهر جاری و ساری سازد.
قرار بود کانال تزریق اکسیر وحدت و همگرایی هم، پارلمان شهر و ساختمان مدیریت شهری اصفهان باشد. مسئله ای که در روزهای ابتدایی آمدن جمالی نژاد توانسته بود تا حدود زیادی روحیه یاس را از شهروندان دور ساخته و نفسهای دوباره عمران و آبادی و حرکت و کار را در ریه های شهر بدمد.
اما حال بعد از گذشت یک سال از آمدن شهردار جوان و سپری شدن بیش از سه سال از دوران شورای چهارم در شهر اصفهان، آقایان شورا را چه شده که یاد نقد و نقادیهای فلهای و زنجیرهای از مجموعه مدیریت شهری افتادهاند؟!.
این نوشتار روی سخناش با منتخبانی است که هر شنبه صبح پلههای ساختمان مرکزی شهرداری را بالا میروند، روی صندلیهای شورایی مینشینند که از روی همان صندلی، و از پشت همان تریبونی که امروز برخی از آنها بوی دو دستگی (بخوانید چند دستگی) میدهد، ندای "وااسفا" برای شهر سر میدهند.
آقایان منتخب؛ آیا روزی که به گزینه واحد برای کنار زدن چهره تزویر و دور کردن دستهای خاکستری که قدرت و ثروت را در شهر نشانه رفته بود، رسیدند، حرفهای وحدت آفرین را دلیل رای خود به گزینهای که امروز از هر ابزاری برای کند کردن سرعت تلاشش برای پیگیری کارهای روی زمین مانده چندین ساله مردم، به کار بسته است، ندانستند؟!.
اگر آقایان حرفهای 365 روز پیش خود را از یاد برده اند و دیگر به یاد ندارند که یک سال گذشته، چگونه مردم را به وعده پرهیز خود از چنددستگی و منفعتطلبی دلخوش کردند، اما مردم خوب به یاد دارند که در روزهای واپسین مدیریت سابق شهری، شهر فقط تشنه یک جرعه وحدت و انصاف بود.
وحدتی که این روزها در میان سطور کلمات و صدای نطقهای شبه انتخاباتی گزینههای احتمالی انتخابات آینده شورا دیگر احساس نمیشود و تاکتیک این روزهای برخی عافیت طلب که واهمه جاماندن از قطار قدرت را دارند، مصاحبههای به زعم خود جنجالی و افشاگرانه اما بدون استدلال شده است؟!.
آیا جریان اصولگرایی در شورای شهر که سالها از این هربه برای پیروزی در انتخابات بهره برده و چندان هم به توفیق شایسته نام "اصولگرایی" و نه مرامی که امروز از برخی به اصطلاح اصولگرایان شهر میبینیم؛ دست نیافته است، بهتر نیست پنجرههای اتاق فکر خود را این روزها باز کرده تا هم از صداهای بیرون شهر به منطقی برای نهایی کردن تصمیمات خود دست یابد و هم از هوای گرفته و کهنه اتاق فکر خود خلاصی یابد؟!.
آیا تجربه سال گذشته اصولگرایان در انتخابات مجلس شورای اسلامی، هنوز درسهای خود را برای اصولگرایان تفسیر نساخته که آنها هنوز از استراتژی غوغاسالاری و "بگم بگم"، نخنما برای افکار عمومی دست برنداشته و اهداف انتخاباتی خود را به داربستهای پوسیده جریان قدرت و ثروت، آویزان کردهاند؟!.
آیا در روزگاری که وحدت برای بهبود شرایط به عنوان ترجیح بند سخنان رهبر معظم انقلاب مطرح می شود؛ بهتر نیست بر داشتهها و کمک به جریان تلاش و کار در شهر، به جای نطقهای ژورنال پسند زرد، تکیه زنید و اگر نقدی دلسوزانه و از عدل و انصاف هم دارید در جلسات تخصصی و خصوصی با مخاطبانتان در میان بگذارید نه در پستوهای تلگرامی؟!.
آیا جریان منحرفی که از خارج کلانشهر اصفهان، قصد برهم زدن آرامش و کند کردن مسیر توسعه و پیشرفت اصفهان را دارد، در برخی آقایان رگههایی از منفعتطلبی را دیده است که دوباره عزم بازگشت به اریکه قدرت را کرده یا ماندن برخی در جایگاهی که با "حق الناس" گره خورده است، آنقدر در فضای شفافیت این روزها، سخت شده است که بازگشت آن جریان منحرف، میتواند مستمسکی برای "شورایی ماندن" باشد؟!.
آقایان منتخب بدانند که مردم در روزهایی که شما سخت درگیر و دار چیدن پازلهای انتخاباتی خود هستید، تنها به تداوم آرامش جاری شدن در شهرشان و تکامل جاده توسعه میاندیشند. همین مردمی که شما برای به دست گرفتن وکالتشان در شهر، از میان جریانهای افراطی و تفرقهانداز و جریان وحدتآفرین و متخصص، قطعا گزینه دوم را در تعرفههای رای خواهند نوشت و خواهند توانست با یک انگشت اشاره خود، جریانی که قصد ماهی گرفتن از آبی که خود گلآلود کرده است را از شهر بیرون کنند!.
تجربه ریزش و رویش در نیروهایی که برای مردم خدمت کردهاند نشان داده، چهره تزویر زیر نقاب پروپاگاندای رسانهای و حلقه وابستگان، تا جایی دوام میآورد که حرفهای مسئولان شرقی اما عملکردشان غربی نباشد. حقیقتی که در پوست اندازی شهری به بزرگی نصف جهان خود را به واقعیت بدل کرد!.