نتایج دور دوم انتخابات تبریز که نشان از شکست سنگین اصولگرایان در تبریز دارد را می توان بعنوان یکی از پدیده های سیاسی جذاب و جالبی در نظر گرفت که در ذات خود حاوی پیام های مهمی است.
نتایج دور دوم انتخابات تبریز که نشان از شکست سنگین اصولگرایان در تبریز دارد را می توان بعنوان یکی از پدیده های سیاسی جذاب و جالبی در نظر گرفت که در ذات خود حاوی پیام های مهمی است.
در دور دوم این رقابت ها ، اصولگرایان با تشکیل ائتلافی سه نفره شامل سه محمد ، به مصاف تیم چهار نفره اصلاح طلبان و علیرضا منادی رفتند. آخرین برد انتخاباتی اصلاح طلبان مربوط به سال 78 و مجلس ششم است که در آن دوره ، لیست اصلاح طلبان با شکست قاطع راستی ها ، راهی بهارستان شدند. البته در آن دوره از رقابت ها در دور دوم انتخابات، محمدحسین فرهنگی عرصه را به همکار سابق خود سید مهدی پورحسین واگذار کرد تا در سال 82 به مدد جریان سازی آبادگران تهران بتواند صندلی سبز بهارستان را تجربه کند.
همان پیروزی سال 82 آغازی بود بر ظفرهای آتی برای جریان اصولگرایی .البته منتقدان این جریان علت پیروزی آنها را در این نکته می دیدند که اصولگرایان در رقابت هایی برنده اند که نرخ های مشارکت در شهرهای بزرگ پائین بوده و اصولگرایان به مدد بسیج شبکه های رسمی و غیر رسمی که در اخیتار دارند با آرای پایین و غیر مشارکتی می توانند به مجلس راه یابند. البته بخشی از این سخن صحیح بوده و شواهدی از صحت این گزاره موجود است.
باری سخن از شکست اصولگرایان در این دور از انتخابات است . به تحقیق می توان این علل را برشمرد.
1-اصولگرایان هرگز تیمی کار نکرده اند . هم در دور اول همه کاندیداها تبلیغ تک رای می نمودند و اثری از تبلیغات ائتلاف در مقابل انبوه تبیلغات انفرادی دیده نمی شد و هم در دور دوم نیز تبلغیات ایشان بر همین منوال بود. مثلا کاندیدا های اصلاح طلب همگی در یک مسجد و باهم رای خود را به صندوق اتداختند اما این اتحاد در اصولگرایان مشاهده نمی گردید.
2-گفتان اصولگرایی چند دهه است که در اشخاص تقلیل یافته است و نمانیدگان و نیز نخبگان سیاسی این شهر نتوانسته اند تعریفی از اصولگرایی ارائه دهند. البته ساده سازی تعریف شامل اطاعت از رهبری ، چندان نمی تواند ذهن های جوان تری را که به دنبالا تعمق در فعالیت های سیاسی هستند را اقناع کند.
به همین منوال در موضوعی به نام برجام شاهد سه نوع دیدگاه از سوی سه کاندیدا بودیم. یکی برجام را تائید دیگری رد و دیگری بی تفاوت از کنار آن می گذرد.البته این ها به معنای این نیست که اصلاح طلبان تبریز در امر بازتعریف خود توفیقی داشته اند که البته وضع آن طرف هم چندان تعریفی ندارد.
3-یکی از نهادهای خاص که همواره حسب تکلیف خود، با چراغ خاموش در انتخابات ورود می کند این بار دچار یک خطای راهبردی شد. مدیر ارشد این نهاد برای اینکه اصلاح طلبان وارد مجلس نشوند در سخنرانی های خود ذکر نموده بود که بایستی گزینه 4 ام انتخابتان ، منادی باشد .
استدلال ایشان از جنس همان استدلالی بود که می خواستند المیرا خاماچی را رییس شورای شهر کنند چراکه دبیری به اندازی قدرتمند شده است که در مقابل ایشان تمکین نمی کند.
همین تبلیغ تلویحی منادی سبب شد تا آرای او از سعیدی پیشی گرفته و شکست اصولگرایان رقم بخورد. البته سوئ استفاده یکی از کاندیداها نیز از تابلوی اصولگرایان در این وسط بی تاثیر نیز نبوده است.
این انتخابات به رغم شکست اصولگرایان حاوی یک پیام بسیار مهم نیز بود.
اینکه شبکه های اجتماعی خاص که تحت تاثیر برخی از سازمان ها هستند در یک بلاتکیلفی عمده به سر می برند. ودیگر مانند گذشته نمی توانند منسجم عمل کنند.
البته مهمترین پیام این انتخابات همانا پراگماتیزه شدن سیاست است که در نوشته آتی بدان خواهیم پرداخت.
سیاوش توحیدی
در دور دوم این رقابت ها ، اصولگرایان با تشکیل ائتلافی سه نفره شامل سه محمد ، به مصاف تیم چهار نفره اصلاح طلبان و علیرضا منادی رفتند. آخرین برد انتخاباتی اصلاح طلبان مربوط به سال 78 و مجلس ششم است که در آن دوره ، لیست اصلاح طلبان با شکست قاطع راستی ها ، راهی بهارستان شدند. البته در آن دوره از رقابت ها در دور دوم انتخابات، محمدحسین فرهنگی عرصه را به همکار سابق خود سید مهدی پورحسین واگذار کرد تا در سال 82 به مدد جریان سازی آبادگران تهران بتواند صندلی سبز بهارستان را تجربه کند.
همان پیروزی سال 82 آغازی بود بر ظفرهای آتی برای جریان اصولگرایی .البته منتقدان این جریان علت پیروزی آنها را در این نکته می دیدند که اصولگرایان در رقابت هایی برنده اند که نرخ های مشارکت در شهرهای بزرگ پائین بوده و اصولگرایان به مدد بسیج شبکه های رسمی و غیر رسمی که در اخیتار دارند با آرای پایین و غیر مشارکتی می توانند به مجلس راه یابند. البته بخشی از این سخن صحیح بوده و شواهدی از صحت این گزاره موجود است.
باری سخن از شکست اصولگرایان در این دور از انتخابات است . به تحقیق می توان این علل را برشمرد.
1-اصولگرایان هرگز تیمی کار نکرده اند . هم در دور اول همه کاندیداها تبلیغ تک رای می نمودند و اثری از تبلیغات ائتلاف در مقابل انبوه تبیلغات انفرادی دیده نمی شد و هم در دور دوم نیز تبلغیات ایشان بر همین منوال بود. مثلا کاندیدا های اصلاح طلب همگی در یک مسجد و باهم رای خود را به صندوق اتداختند اما این اتحاد در اصولگرایان مشاهده نمی گردید.
2-گفتان اصولگرایی چند دهه است که در اشخاص تقلیل یافته است و نمانیدگان و نیز نخبگان سیاسی این شهر نتوانسته اند تعریفی از اصولگرایی ارائه دهند. البته ساده سازی تعریف شامل اطاعت از رهبری ، چندان نمی تواند ذهن های جوان تری را که به دنبالا تعمق در فعالیت های سیاسی هستند را اقناع کند.
به همین منوال در موضوعی به نام برجام شاهد سه نوع دیدگاه از سوی سه کاندیدا بودیم. یکی برجام را تائید دیگری رد و دیگری بی تفاوت از کنار آن می گذرد.البته این ها به معنای این نیست که اصلاح طلبان تبریز در امر بازتعریف خود توفیقی داشته اند که البته وضع آن طرف هم چندان تعریفی ندارد.
3-یکی از نهادهای خاص که همواره حسب تکلیف خود، با چراغ خاموش در انتخابات ورود می کند این بار دچار یک خطای راهبردی شد. مدیر ارشد این نهاد برای اینکه اصلاح طلبان وارد مجلس نشوند در سخنرانی های خود ذکر نموده بود که بایستی گزینه 4 ام انتخابتان ، منادی باشد .
استدلال ایشان از جنس همان استدلالی بود که می خواستند المیرا خاماچی را رییس شورای شهر کنند چراکه دبیری به اندازی قدرتمند شده است که در مقابل ایشان تمکین نمی کند.
همین تبلیغ تلویحی منادی سبب شد تا آرای او از سعیدی پیشی گرفته و شکست اصولگرایان رقم بخورد. البته سوئ استفاده یکی از کاندیداها نیز از تابلوی اصولگرایان در این وسط بی تاثیر نیز نبوده است.
این انتخابات به رغم شکست اصولگرایان حاوی یک پیام بسیار مهم نیز بود.
اینکه شبکه های اجتماعی خاص که تحت تاثیر برخی از سازمان ها هستند در یک بلاتکیلفی عمده به سر می برند. ودیگر مانند گذشته نمی توانند منسجم عمل کنند.
البته مهمترین پیام این انتخابات همانا پراگماتیزه شدن سیاست است که در نوشته آتی بدان خواهیم پرداخت.
سیاوش توحیدی
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۳
انتشار یافته: ۲۰
خواهیم دید که اصلاح طلبان چه گلی به سرتان خواهند زد به خدا مشهد هم مثل تبریز هست.مثل تهران.
مردم اکثریت اصولگرایان را نمی خواهند و هیچ وقت هم نخواستند.
فقط با مهندسی انتخابات و دخالت های ارگانهای دولتی خاص و ... بعضی وقتها توانستند رای بياورند. رايشان هم در مقايسه با تعداد کل واجدان شرايط رای خيلی خيلی کمتر از 25% کف هست.
از سال 76 به بعد در هر انتخاباتی مردم پای صندوقهای رای حاضر بوده اند اصولگرایان شکست خورده اند قضیه به همین سادگیست و تحلیل های صد من یک قاز هم نمیخواهد مساوی شدند شکست نخوردند سه نفر اصولگرا سه نفر اصلاح طلب فرهنگی سعیدی بیگی اصول گرا ساعی بیمقدار پزشکیان اصلاح طلب پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۰۹:۲۰ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
کدام سعیدی؟؟؟؟سعیدی که حذف شد.
ناشناس
| | ۰۹:۴۳ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
سعیدی کجا بود خودت را به روز کن بي شک وحدت رويه در اصولگرايان و جود نداشت و مهمترين عاملش حضور پدرخوانده بود که خود به مجلس رفت ولى امثال سعيدى ،نوين و قره سيد را سوزاند تا تک محوريش را ادامه دهد در کشور جهان سوم حزب معنا ندارد. در گروه نمايندگان اصلاح طلبى که ساعى هم حضور دارد نميتوان نام اصلاحات بر آن گذاشت پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۰:۱۲ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۵
ساعی نماینده تبریز شد ؟؟؟؟!!!تبریز کوچک نشده است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اگر گلي بسر مردم بزنند تازه ميشه همانند دوره اصولگرايان كه گلي بسر مردم هم نزدند زباله دان تاريخ يعني چي .معني و تعريف كنيد کمتراز یک سوم مردم تبریز در انتخابات شرکت کردند لیاقت شما همان افساد طلبان هستند اصولگرا یا اصلاح طلب چه گلی به سر این مردم زدند بیکاری ،گرانی ،صادرات ، فساد اجتماعی و....... چه کسانی باید این مشکلات را حل کنند؟هرکس مردانه این معضلات را حل کند انقلابی ترین فرد است به عنوان مطیع ولایت محسوب می شود چون به کشور ، اسلام ، انقلاب ، رهبر ، شهیدان خدمت کرده است پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۰:۱۳ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۵
منم موافقم. کاش محسن رضایی رئیس جمهور میشد و این سیاسی کاری ها تموم میشد ناشناس
| 
| ۰۹:۴۰ - ۱۳۹۵/۰۳/۰۵
ای گل گفتی مردم ایران دوبار اشتباه کردن یکی زمان آقای احمدی نژاد بود گه به دکتر رضایی رای ندادن چون مثل این ساسیها زبان چرب نیست و مدیر و واقعیت گراست دوم دوره ریاست جمهوری بود که به روحانی رای دادن رضایی سابقه مدیریتی سفاف سالم و توانایی داره در ضمن تیم مدیریتی سالم و توانایی هم داره سپاه پاسدارانی که ما امروز به خیلی از دست اوردهاش افتخار می کنیم نتیجه مدیریت ایشان هست و تربیت همین مدیرانی که الان در اکثر نقاط سپاه می درخشن امسال سرلشکرسلیمانی شهید مقدم تهرانی و خیلی های دیگه خود سرلشکرجعفری سرلشکر رحیم صفوی هر چند من به مدیریت آقای جعفر انتقاد دارم چون سپاه را بیشتر در عرصه امنیتی پیش برده و از ماموریت فرهنگی انقلابی دور کرده که الان دارم صدمه می بینیم و اینجا خواهش می کنم که این مورد را نیز اهمیت دهند اما دکتر رضایی فردی با برنامه و منطقی است در انتخابات 88 همه دیدن منطقی با برنامه مناظره کرد بدون حاشیه قانون مند اعتراض کرد قانونمد همه چیز را پذیرفت ولی هیچ یک از چهار نماینده دیگر این روند را نداشتن مقاسفانه مردم ایران احساسی هستن الان حرف اينورى انورى نيست .كشور را لب پرتكاه رساندند هر دو جناح ملت نيازمند كار رفاه ارامش بهداشت امنيت شغلي و اقتصادى و اجتماعى هستند .شعار فريب و دروغ وجناح بازى ملت را نا اميد كرده و خسته از رشوه و دزدى و رانت سران و خانواده انان و فاميل هزار فاميل شدند نه صنعت نه تحارت نه سياست نه اقتصاد نه كارخانه نه هنر نه فرش نه صادرات نه اعتبار نه ارزش براى ايران مانده الان .فردا كار كه خراب شد همه خواهند مقصر صدام بود كارتر بود و بوش بود اوباما و مركل و مبارك . اگر میزان آرا را نگاه کنیم همه جناح ها در تبریز شکست خوردند. وامممما اورمیه را عشق است!؟ دوستان اگر منصف باشیم خواهیم دید که چه کسانی گل به سر مردم زدند و چه کسانی گل سر مردم ریختند. این نمایندگان فعلی تبریز کجا به نفع مردم کاری کردند یا اقدامی.... رفتند در بهارستان نشستند و اقدامات احمدی نژاد را با سکوت یا رایشان تایید کردند. دوستان یادشان رفته که این مملکت داره از فقر و بیکاری و فساد له له میزنه تازه میخوان بگن که اینکار بر عهده اصلاح طلبان است.... مملکت را با دلار 980 تومنی و تورم 11 درصد با گوشت 35000 ریالی تحویل احمدی نژاد دادند با صندوق ذخیره ارزی پر آنچه تحویال گرفتند دلار 36000 ریالی گوشت 350000 ریالی و تورم 40 در صدی است اگر دین ندارید ازاده باشید... نظامیان و روحانیون در هر جناحی که باشند نباید در سیاست دخالت کنند انهم در انتخابات مشخص شود