خیلی وقت است که داستان دهقان فداکار را خوانده‌ایم و همچنان هر فداکاری را با ریزعلی و آن شب سرد و هنگامه‌ای که تصورش هم دشوار است، مقایسه می‌کنیم.
تابناک فارس به نقل از ایسنا:زمانی ریزعلی خواجوی، جامه از تن درید و آتش زد تا جان مسافران یک قطار را نجات دهد، در ظلمات شبی که ریل‌های فولادی خط آهن، زیر سنگ‌های آوار شده از کوه، کمر خم کرده بودند!
اما امروز فداکاری یک دهقان، روح را به کالبد روستائیان یک آبادی در استان فارس دمید و پی نجات روح انسانی سخت‌کوش‌ترین مردمان، گامی برداشت.
حالا رمضان تنها، کشاورز روستای دهمور از توابع آباده طشک شهرستان نی‌ریز در استان فارس، خانه‌اش را، به کتابخانه‌ای تبدیل کرده است تا ماوایی باشد برای پیوند میان روستائیان و کتاب، آن یار مهربانی که پرورش دهنده اندیشه و نجات بخش روح انسانی است.
رمضان، تنها منزل مسکونی‌اش را به کتابخانه عمومی تبدیل و به نهاد کتابخانه‌های عمومی فارس اهداء کرد تا روح بلند دهقانان از دیروز تا امروز را اثبات کرده باشد.
رمضان تنها، تا دیروز خانه‌اش را به شکل امانی و با هدف رونق امور فرهنگی، کتابخوانی و برپایی کلاس‌های قرآن و پرورش نوجوانان و جوانان روستایش، در اختیار همه گذاشته بود. اکنون این مکان را به شکل دائم در مسیر توسعه فرهنگ ایرانی اسلامی، خیر کرده است.
دهقان فداکار روستای دهمور، حال خود ساکن باغی شده است که درختانش ثمره عمر او محسوب می‌شوند، تا با دعای خیر روستائیان، باقی عمر را در آسایشی بیشتر، سر کند.
اما امروز فداکاری یک دهقان، روح را به کالبد روستائیان یک آبادی در استان فارس دمید و پی نجات روح انسانی سخت‌کوش‌ترین مردمان، گامی برداشت.
حالا رمضان تنها، کشاورز روستای دهمور از توابع آباده طشک شهرستان نی‌ریز در استان فارس، خانه‌اش را، به کتابخانه‌ای تبدیل کرده است تا ماوایی باشد برای پیوند میان روستائیان و کتاب، آن یار مهربانی که پرورش دهنده اندیشه و نجات بخش روح انسانی است.
رمضان، تنها منزل مسکونی‌اش را به کتابخانه عمومی تبدیل و به نهاد کتابخانه‌های عمومی فارس اهداء کرد تا روح بلند دهقانان از دیروز تا امروز را اثبات کرده باشد.
رمضان تنها، تا دیروز خانه‌اش را به شکل امانی و با هدف رونق امور فرهنگی، کتابخوانی و برپایی کلاس‌های قرآن و پرورش نوجوانان و جوانان روستایش، در اختیار همه گذاشته بود. اکنون این مکان را به شکل دائم در مسیر توسعه فرهنگ ایرانی اسلامی، خیر کرده است.
دهقان فداکار روستای دهمور، حال خود ساکن باغی شده است که درختانش ثمره عمر او محسوب می‌شوند، تا با دعای خیر روستائیان، باقی عمر را در آسایشی بیشتر، سر کند.
