سایت مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ، در توصیف آقای رضا رحمانی نماینده مردم تبریز، اسکو و آذرشهر در مجلس شورای اسلامی چنین نوشته است.او از فعال ترین نمایندگان آذربایجان شرقی بوده که به خوبی توانسته حق آذربایجان را از ارتقای صنعتی کشور بگیرد.
باری سخن این نوشته به سایت مربوطه بازنمی گردد. هرچند تلاش های آقای رحمانی را برای صنعت استان نادیده نمی گیریم اما چرائی طرح این وجیزه به سخنان جناب رحمانی باز می گردد. ایشان دیروز در کمیسیون صنعتی مجلس ایراد فرموده اند «سیاست های اقتصاد مقاومتی ابلاغی از طرف رهبر انقلاب، پایانی بر بی هویتی اقتصاد ایران بود»
حقا که جمله نابی است. اما به ریشه های این بی هویتی اگر برگردیم و مداقه نمائیم به سختی میتوان از این پایان ها به این سادگی ها سخن راند.
صنعت گرانیگاه اقتصاد ایران
کارشناسان اقتصادی به خوبی میدانند که یکی از مهمترین ریشه های سوددهی اقتصاد مدرن ، صنعت است. در واقع می توان سهم بزرگی از اقتصاد کشور را در زمینه صنعت تعریف نمود. مثلا در استان خودمان صنایعی که روزگاری نامشان برای منطقه خاورمیانه افتخار بود امروز در حال مریضی و نداری و ورشکستگی چشم به راه سرمایه گذاری هر کس و ناکسی هستند تا بلکه از ورشکستی کامل برهایند. وضعیت بد اقتصادی را در کارخانه های بزرگی مانند لیفت تراک سازی، بلبرینگ سازی ، تراکتورسازی و ماشین سازی و .. بوضوح می توان مشاهده کرد. شهرک سرمایه گذاری خارجی که امروز بسیاری از کارخانه های آن توان پرداخت حقوق کارگرانشان را ندارند.این وضعیت مرهون تفکرهمه تصمیم گیران اقتصادی گذشته تا حال بوده است.
کم کاری دولت ها
از این روی، جناب رحمانی علاوه بر مطلب فوق اشارات زیادی به کم کاری ها دولت ها در زمینه های اقتصادی و صنعتی نموده اند. اکنون باید براستی پرسید جناب رحمانی جنابعالی در مصادیق این بی هویتی های اقتصادی کجای داستان قرار داشته اید. کمیسیونی که بالاترین نقش تصمیم سازی و تصمیم گری ها را در صنعت کشور دارد کجای داستان قرار داشته است؟همین ماجرای خودرو و اعتراضات مدنی به وضعیت اسفناک کیفیت خودرو و هزینه گزافی که خودروسازان عزیز بر کشور تحمیل می نمایند. مگر می شود کمیسیون صنایع مجلس در این ماجرا ایفای نقش نکند.خودرو سازی های استان نیز تابعی از همین سیاستهای ابلاغی است که جنابعالی به خوبی از نزدیک می توانستید آنها را رصد کرده و موضع بگیرید.
هزینه سیاسی بداخلاقی
جنابعالی که از وضع تحریم های کلان آگاه بودید چرا در مقابل سرمایه گذاری در بخشی که مشمول تحریم خواهد شد برای استان تصمیم سازی نکردید.چرا برای استیفای حق مردم وزیر صنعت را که البته گوشش نیز مریض است و نیازمند معالجه، به استیضاح نکشاندید تا نتیجه ضد انقلاب نامیدن مردم را به نرخ سیاسی پرداخت کند؟
نمایندگی، کسوت سختی است و از آن سخت تر ریاست کمیسون صنعتی مجلس. چرا که برنامه ریزی ها و نظارت های این کمیسیون بالاترین نقش را در اقتصاد کشور دارد. اینکه وضعیت اقتصادی و صنعتی کشور بدین گونه مریض احوال است و هر روز شاهد اعلام ورشکستگی بخشی از کارخانه ها و مراکز تولیدی استان هستیم بی شک سهمی از تقصیر را برروی کمیسون صنعتی مجلس می گذارد. کمیسیونی که در آن نه برای صنعت بلکه برای تغییر نظام ریاستی به پارلمانتاریستی(اشاره به مباحث دیروز کمیسون) هم بحث می شود.
حال منصفانه خود بفرمائید سهم شما در ارتقای صنایع استان چقدر بوده است؟