به گزارش تابناک لرستان به نقل از خبرآنلاین، یاسر نظری چگنی: در ابتدای صنعت نوین و الکترونیک شدن بسیاری از مراحل و نیازمندی‌های زندگی بشریت و تکوین سیستم ها، فرهنگ و شیوه رسیدن به آن بتدریج در معرض دگرگونی قرار گرفت و از حالت سنتی خارج گردیده و با ظهور اینترنت و شبکه‌های اجتماعی کلید تحول استارت خورده است.
در این دگرگونی بخش نوظهور شبکه‌های اجتماعی (اینترنت) هربار در کشمکش با فرهنگ سنتی قرار گرفت و سعی شد تا برخی عناصر دیگر جایگزین آن شوند ظاهرآ این کشمکش‌ها پایانی ندارند و در تداوم هستند.
در فرایند آموزش مجازی، طراحی شبکه‌های نو و خاص و تعمیق فرهنگ تکنولوژی، ایده‌های نوظهور فرهنگی و متناسب با نیاز دانش آموزان و عصری شدن، امری گریز ناپذیر است.
دنیای مجازی که لازمه حضور حداقلی در آن وجود اینترنت پایدار با سرعت مناسب می‌باشد. یعنی داشتن ذهنی مملو از دانستنی‌های دنیا که برای آموختن و سیر تکاملی در این برهه زمانی و ورود به دنیای مدرن واجب است.
داشتن راه‌های ارتباطی با دنیا که بطور قطع با حضور در شبکه‌های اجتماعی خلاصه می‌شود وابسته به اینترنت می‌باشد.
پویایی و ارتقای آموزش و پویایی ذهن‌ها در درک بسیاری از مسائل و شناخت موقعیتی که در آن قرار داریم و فهم روابطی که می‌توانیم با دیگر انسان‌ها داشته باشیم همگی حول شبکه‌های اجتماعی و اینترنت در چرخش است.
عدم دسترسی و ورود به دنیای مجازی و شبکه‌های پر بهره اجتماعی مناطقی که از این نعمت محروم هستند رابطه‌ای بلا انکار با مسئولیت پذیری متولیان امر دارد.
ارابه ویرانگر کرونا که تمام معادلات قرن‌ها را زیر سوال برد و بیانگر آن بود که باید آمادگی برقراری راه‌های ارتباطی مجازی با تمام متد‌های روز با دنیای بیرون باشیم.
آموزش مجازی که برای فرار و ترس از کرونا بنا نهاده شده بود؛ مستلزم برقراری ارتباط و اینترنت مطلوب بود که مع الوصف در بسیاری از مناطق بخصوص مناطق روستایی و عشایری به دلیل سومدیریت باعث به وجود آمدن مشکلات بسیاری برای خانواده‌ها شد که ظاهراً این شرایط ناپایدار امسال هم در بعضی مناطق ادامه دارد.
متولیان امر باید بدانند و از خواب زمستانی بیرون بیایند که جامعه امروزی برای برقراری و روابط پایدار با دنیای خارج از محیط و شعاع محدود فکری خود نیاز مبرم و اساسی به اینترنت پایدار دارند؛ که متأسفانه در مناطق روستایی و عشایری این وضعیت برقرار نبوده و نمی‌باشد.
به هرحال سیستمی بودن و نیاز مبرم جامعه در این شرایط گستردگی شبکه‌های اجتماعی به اینترنت و حضور مستمر و هدفمند در این شبکه‌های اجتماعی گریز ناپذیر است و از آنجا که ما در درون دوایری متداخل از سیستم‌ها به سر می‌بریم که سیستم‌ها خود را هم در پیوند با سایر سیستم‌ها می‌تواند تقویت کنند و توسعه ببخشند.
اما متأسفانه با این همه سیستم‌ها بعلت نبود اینترنت مطلوب همواره در معرض نقد هستند و باید فکری عاجل به حال نبود اینترنت به خصوص در مناطق روستایی و عشایری بکنند.