به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، سیدعلی عباس محدث ، دانشجوی دکترای جامعه شناسی ، طی یادداشتی نوشت : آتشی بر جانی نشست و سروی خرامان بر زمین افتاد تا قومی را در هر نقطه ای از زاگرس به سروک کشاند که این رسم قدرشناسی است.
تمام جامعه شناسان کلاسیک بر این باور بودند که باید نقش و کارکرد افراد را در مناسبات و تحولات ساختاری یک جامعه بررسی کنیم تا اعتبار اجتماعی اش را بدانیم. ضمن اینکه بر این باور بودند، افراد اگر می خواهند بدانند که از چه میزان اعتبار و ارزش اجتماعی برخوردار هستند، باید رفتار دیگران را نسبت به کنش های خودشان بررسی کنند.
اما در رویکرد معاصر جامعه شناختی، اینگونه آورده اند که کنشگران به طور عام، الزاماً آکادمیک نیستند. یعنی جنبه ارزش گذاری رسمی آن برداشته شد. ملاک اعتبار سنجی را در مردم محوری یا مردم مداری(گاهاً بین این دو هم تفاوت قائل می شوند)، بیان کرده اند. هرچه سطح نگاه کنشگران اجتماعی(جامعه شناسان، روان شناسان و...) با خواست مردم نزدیک باشد- که نه از اعتبار تخصصی آن بکاهد و نه کنشگر را دچار دیدگاهی پوپولیسمی کند- آن مصلح اجتماعی را مردم محور می دانند.
اینکه چرا استقبال کم نظیری از پیکیر خواننده لرزبان شد، علاوه بر اینکه نمایه ای دیگر از خصیصۀ قدرشناسی قوم لر را شاهد بودیم، باید به ویژگیهای مردم مداری مرحوم سجاد رزمجو هم اشاره نمود. اولاً در آوازش (شاید ناخواسته)، اصالت قوم لر را در نظر می گرفت. از عمق جان، فریاد محرومیت قومش را صدا می زد. اشعاری حماسی را با نوایی سوزناک می خواند. عشق را به معنای واقعی اش و با تَن صدایش و نت موسقی اش، معنا می کرد. احساسات جوانان را بیان می کرد. برای افراد میان سال به بالاتر هم جذابیت های خاطره انگیزی داشت. در واقع، اگر او را جامعه شناس ندانیم، استقبال پرشور مردم از سراسر کشور، بیانگر این حقیقت بود که جامعه شناسی به رویکرد جدیدش را باز یافته است.
بنابراین، همبستگی قومیتی را بدون کمترین هزینه ای برای دولت ولی با اکمل ترین سازماندهی ممکن شاهد بودیم. مردمی که خودخواسته همراهی کردند، میهمان نوازی کردند، اجرای برنامه داشتند، نظم پذیری را قاعده اعلی دانستند و قدرشناسی را معنای صادقانه بخشیدند، از پایگاه اجتماعی مرحوم رزمجویی، نقش او در موسیقی محلی، وجه اجتماعی، توانایی مالی و همه ویژگیهای فردی و خانوادگی و اجتماعی ایشان آگاه بودند. می دانستند که همان صداقتی که در صدایش برای جشن ها بود، در مداحی ها و حتی نوحه سرایی برای سردار شهید حاج قاسم سلیمانی هم بود. و این رویکرد جدیدی از تعریف مردم محوری است که بیان و کنش مسئولان باید برای مردم بیگانه نباشد.
هرچه مردم بتوانند کنشگران اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جامعه را نزدیک خود ببینند، منفعتی دو سویه دارد. هم مردم از صداقت و یکرنگی آنها باخبرند و هم شخصیت های برجسته می توانند حمایت و پشتوانه مردمی را برای خود محفوظ بدارند. در آن صورت، صحبت از عدالت برای مردم و اتحاد و همبستگی با مردم معنای واقعی تری خواهد داشت.
خدایش بیامرزد
