نگاهی کوتاه به اختلاف دیدگاه حسن روحانی و صادق آملی لاریجانی

دو روحانی بلندپایه سیاسی ایران یعنی حسن روحانی متولد ۱۳۲۷ سرخو در استان سمنان و دیگری متولد ۱۳۲۹ اکنون در مقام رییس قوه مجریه و رییس قوه قضاییه، این روزها سخت‌ترین و عریان‌ترین مجادله سیاسی را شکل و ماهیت داده‌اند.
کد خبر: ۳۵۴۵۷۵
تاریخ انتشار: ۱۵ دی ۱۳۹۵ - ۰۰:۱۶ 04 January 2017

به گزارش تابناک مازندران،  صادق آملی لاریجانی ۵۶ ساله برخلاف برادر بزرگترش علی لاریجانی، بسیار انقلابی‌تر به نظر می‌رسد و در بیان مخالفتش با رییس‌جمهور منتخب مردم هرگز کوتاه نمی‌آید، بلکه آتش اختلاف‌ها را شعله‌ور نگه می‌دارد.
 
این رییس قوه قضاییه که در پاسخگویی به مخالفان دستگاه قضا و حتی رییس‌جمهور آنی را از دست نمی‌دهد در پاسخ به سخنان چند روز پیش روحانی که گفته بود همه جزییات پرونده بانک زنجانی باید به اطلاع مردم برسد، نکاتی را توضیح داد و از جمله گفت «بابک زنجانی می‌گوید میلیاردها تومان به انتخابات رییس‌جمهورکمک کرده است، ما سخنان او را عین واقع نمی‌دانیم و ایشان حرف زیاد می‌زند و ادعا زیاد می‌کند و اگر می‌خواستیم رسیدگی کنیم باید همه کسانی مرتبط بودند را احضار می‌کردیم.» این بخش از سخنان رییس قوه قضاییه آنقدر هیجان‌انگیز و تند بود که روزنامه‌های کیهان و رسالت در بیان صبحت‌های وی آن را حذف کردند.
 
مجادله دو رییس قوای اداره‌کننده جامعه ایرانی به شکل عریان و از طریف رسانه‌ها و صحبت در مراسم عمومی شاید در گذشته نیز سابقه داشته باشد اما بدون تردید هرگز با این شدت و به این صراحت نبوده است. پیامدهای سیاسی مجادله میان دو نفر اصلی اداره‌کننده جامعه جدای از اینکه ذهن شهروندان را درگیر می‌کند و آنها می‌پرسند چرا این دو رییس حرف‌هایشان را رودررو نمی‌گویند و به رسانه‌ها می‌کشند در میان فعالان سیاسی و اقتصادی نیز بازتاب خواهد داشت.
 
فعالان اقتصادی داخلی با توجه به این مجادله آن هم در بالاترین سطح بدون تردید در فعالیت توسعه‌ای خود اگر برنامه‌ای داشته باشند جانب احتیاط نگه می‌دارند. کدام سرمایه‌گذاری پیدا می‌شود که سخنان رییس قوه قضاییه که می‌گوید یک فرد محکوم به اعدام گفته است در انتخابات ریاست جمهوری کمک کرده را نادیده بگیرد و ذهنش به این سو نرود که شاید روزی همین حرف مبنای پرونده‌ای شود؟
 
به گزارش ساعت ۲۴، واقعیت این است که سرمایه‌گذاران ایرانی خارج از کشور و حتی سرمایه‌گذاران بین‌المللی نیز با دقت به این مجادله‌ها نگاه می‌کنند و جانب احتیاط را می‌گیرند. اگر مجادله سیاسی میان دو گروه از هواداران و منتقدان دولت صورت پذیرد شاید برای سرمایه‌گذاران خارجی چندان اهمیت بالایی نداشته باشد اما وقتی رییس‌ دو قوه از ۳ قوه این گونه در برابر دیدگاه شهروندان مجادله می‌کنند، بحث‌ها گونه دیگری خواهد شد.
 
سرمایه‌گذاری در اقتصاد نقش خون در بدن را ایفا می‌کند که اگر جریان آن سریع گردشت پیدا نکند موجب از کار افتادن اندام‌ها و اعضا می‌شود و کار به جایی می‌رسد که ممکن است کل اقتصاد را به بی‌حرکتی محض بکشاند. تفاهم سیاسی داخلی شرط مهمی در جذب سرمایه داخلی و خارجی به حساب می‌آید و یادمان باشد که ایران متاسفانه نمی‌تواند بدون جذب سرمایه خارجی اقتصاد رشد یابنده‌ای داشته باشد.
 
مجادله‌های سیاسی معطوف به ناکارآمد کردن رقیب باید جایش را به مبارزه سیاسی دارای قاعده و ضابطه دهد تا چشم‌انداز روشن باشد.

آخرین اخبار