تابناک ایلام علی اصغر اسدی ::سالهاست یک موضوع بسیار مهم ذهن نگارنده را درگیر خود کرده است ،از روزی هم که دست به قلم بردم همواره تمام مساعی ام را بر نحوه پردازش این موضوع بکار بستم ،اما گرفتار شدن در دوراهی نوشتن وننوشتن ،پرداختن ونپرداختن و نگاههای خشن و عدم شفافیت در قانون حوزه های نوشتن ومطبوعات وتعبیر وتفسیرهای متعدد از قوانینی که می توانست برای همیشه هزینه سخت ننوشتن را به من تحمیل کند ،برآنم داشت تا روزی که بهانه ای این مسیر سخت و سنگلاخی را برای جاری نمودن افکارم از نوک قلم مهیا نکند ،قلم را غلاف کنم ،اما هرگز هیچ بندی نتوانست یارای در بند کشیدن افکارم باشد !
موضوعی به نام "یکی شدن شعار با عمل مسئولین کشور "تا آنجایی که به یاد دارم انقلاب ما دگرگون کننده شیوه های مدیریت بود ،چه در حوزه مواجهه مسئولین با ولی نعمتان خود و زیستن به سبک همان هایی که روزگاری یک مویشان را به تمام کاخ نشینان نمی دادند !
بماند که هر اندازه که جلوتر وجلوتر رفتیم به دلایلی که فعلا مراد این مقال نیست !مواجهه ها با مردم به همان سبک وسیاق ارباب ورعیتی اما به شیوه جدیدتر باقی ماند و زیستن ها ،نشست وبرخواست ها و خورد وخوراک و پوشش ها با فاصله دلگیر کننده ای آنچنان بلند ومرتفع شد که هرگز مجالی برای شنیدن صدای گلایه های ولی نعمتان پیدا نشد !
اربابان آنچنان گرم هیاهوی کاخ سازی برای رتق وفتق امور رعیت شدند که یادشان رفت روزگاری برای فروریختن بت های برافراشته در سرسرهای طاغوت ارباب رعیتی آمده اند !دولت های فربه و پر هزینه ای که هر ساله با بلعیدن دارایی های رعیت چاق وفربه تر شدند تا جایی که گم شد سایه نحیف رعیت در زیر سایه سمین وشحیم ارباب ها!
اما همواره دلخوش بودم به پارادایم مدیریت رییس جمهور شهیدی که هرگز چیزی را نخواست برای خویشتن ،خورد آنچه را رعیت خورد وپوشید آنچه را رعیت پوشانید بر پیکر نحیف خود ،یکسانی را در تمامی شئون پیشه کرد تا مبادا خشم رعیت از فاصله ها روزگاری بلرزاند اریکه های قدرتی که خود برای نفی نابرابری ها بر افراشتند !
چه بسیار آمدند و زیبا غریو رجایی بودن را سردادند ولی در خفا سیاق طاغوتی را پیشه کرده ودر خلوت آن کار دیگری کردند و همین تباین شعارها وعمل ها چه ها بر اعتماد مردم نیاورد !آرزوی خفته این نگارنده نهیب قلم بر همین رفتارهای متباین با عمل مدیران کشوری بود !
اما امروز در آستانه سفر رییس جمهوری ملبس به لباس سادات ،مهیا نمود فرصت را تا بلغزانم آنچه را درکنج ذهنم رادی عزلت بر خود پوشانید و سالها گذشت اما هرگز مجالی برای تحریر آن نیافتم ،تا خلاص شوم از گرفتاری بین نوشتن و ننوشتن از دوگانگی شعار وعمل مسئولین ومدیران کشوری !
آری ! امروز دیدن یک اطلاعیه به غایت امیدوار کننده از سوی دولت سیزدهم در سفر به ایلام محروم و به بند کشیده در حرمان محرومیت برایم زیباترین لحظات را رقم زد تا رها نمایم خود را از آرزوهای دپو شده ای که سرآمد آن سادگی پیشه کردن مسئولین ورها نمودن خود از بند مدیریت اربابی در ساختار جمهوریت و اسلامیت است !
وقتی که خواندم این اطلاعیه را که نوشته است "نصب هرگونه بنر ممنوع است/سریعاً جمع آوری شوند"
