تابناک ایلام علی اصغر اسدی::یکی از چالش های عمده مدیریتی کشور ،عدم استفاده از نیروی انسانی ماهر ،متخصص و مناسب در عرصه های متعدد مدیریتی است ،موضوعی که به شکل عدم بهره وری مناسب در دستگاهها وسازمان های گوناگون خود را نشان داده وتاثیرات خود را بر روند توسعه وپیشرفت کشور برجای گذاشته است .
بررسی زوایای گوناگون مدیریت در سازمانها ودستگاههای گوناگون کشور از صدر تا ذیل بیانگر این واقعیت تلخ است که شیوه مدیرگزینی در کشور متاثر از باندها و جریانان قوی قدرت ،گروههای سیاسی ،وابستگی های قومی وقبیله ای و مهمتر از همه انتساب به مقامات وافراد ذی نفوذ در بدنه قدرت است .
بدیهی است در جایی که مدیر گزینی بر پایه مولفه های مهمی همچون تخصص وشایسته سالاری جای خود رابه فامیل سالاری، سیاست پیشگی و قوم سالاری بدهد واز سویی نیزگزینش ها قبل از تخصص ومهارت وشایستگی های مدیریتی بر نمایه های مرتبط به ایدئولوژی مورد انتظار قدرت متمرکزشوند ،خروجی دستگاهها ،سازمان ها وشرکت های تخصصی و صنایع کشور بعنوان پایه های توسعه وپیشرفت کشور دچار روز مرگی شده ومسیر توسعه وپیشرفت کشور طولانی خواهد شد.
پیتر دراکر می گوید ؛در سالهایی که من در جلسات کمیته عالی رهبری جنرال موتورز شرکت می کردم ، شرکت مشغول تصمیم گیری درباره سیاست های پس از جنگ بود ، مثل سیاست سرمایه گذاری ، تولید لوازم جانبی ، رابطه با اتحادیه های کارگری و … خیلی زود فهمیدم وقتی که صرف گرفتن تصمیم های مرتبط با کارکنان می کنند ، بیش از وقتی است که صرف سیاست گذاری می شود.
یک بار کمیته ساعتها به بررسی کار یک نفر و وظیفه ای پرداخت که می خواستند به او محول کنند . پس از پایان بحث از آقای اسلون پرسیدم: چه حسابی است که برای شغل پیش پا افتاده ای مثل این ، چهار ساعت وقت صرف می کنید ؟ اسلون گفت این شرکت به من دستمزد می دهد که تصمیم های درست بگیرم. اگر این سرمکانیک که در دیتون کار می کند ، کارش درست نباشد احتمال دارد تصمیمات ما در اینجا نقش بر آب شود . این آدم تصمیم ما را از حرف به عمل تبدیل می کند.
اگر برای انتصاب درست فرد حالا چهار ساعت وقت صرف نکنیم بعدها باید چهارصد ساعت صرف جمع کردن گندی کنیم که با گرفتن تصمیم نابجا بالا می آید و من همچو وقتی ندارم. این تصمیم سرنوشت ساز است. به نظر تو و خیلی ها شرکت ها می توانند کارکنانی بهتر از کارکنان فعلی داشته باشند.
تنها کاری که شرکت می تواند برای تامین نظر شما بکند این است که در انتصاب آنها دقت کند ، عملکرد خودبخود درست می شود.
بنابراین مسئولین کشور اگر می خواهند پیشرفت مورد انتظار کشور به صورت عملی وعینی محقق شود باید در دیدگاههای خود به مدیریت یک تجدید نظر جدی بنمایند .در انتصاب مدیران دقت بیشتری به خرج دهند ،هر کسی باید در جای خود بنشیند آنگاه خواهیم دید سازمان ها،دستگاهها،شرکت ها وصنایع چگونه نقش واقعی خود در سرعت دهی به روند توسعه را خواهند یافت .
اینکه امروز یک آخوند به جای قرار گرفتن در جایگاه واقعی اش یعنی وعظ وپرداختن به امور دینی و اخلاقی مردم در راس مدیریت اجرایی ،آموزشی،سیاسی و اقتصادی قرار می گیرد ،یک نظامی به جای مشق نظامی وآموزش وتربیت زیر دستان وحضور در پادگان در راس امور اقتصادی قرار گرفته یا مدیریت یک صنایع را عهده دار می شود ،یا یک ورزشکار مدیریت امور گردشگری یک کشور وبالعکس را عهده دار می شود ،این یعنی هیچ جیزی در جای خود قرار ندارد ،بدین معناست صرف عملکرد ملاک اصلی برای مدیریت است نه بهره وری !
اگر امروز توسعه و پیشرفت آن هم با وجود مزیت ها وداشته های ارزشمند انسانی و ظرفیت های عظیم رو زمینی وزیر زمینی معطل مانده و فاصله ما را با دیگر کشورها زیاد نموده است ،دلیلش همین است ،در انتصاب مدیران دقت نظر صورت نمی گیرد ومدیر گزینی در کشور دارای اشکال جدی است .
اگر آینده ایران و فردای فرزندان این مرز وبوم نقطه تلاقی تمامی دیدگاه ،گرایش ها ودغدغه مندان قرار گیرد ،می می شود با یک خانه تکانی در عرصه مدیریت ،روند توسعه را شتابان و با کاشتن بذر امید ،آینده ای سرشار از امید را برای ایرانیان رقم زد. البته اگر آینده ای به نام ایران برای تصمیم گیران وتصمیم سازان اهمیت داشته باشد!
