در عین حال ما یک شعار هم سر می دهیم «کرونا را شکست می دهیم »ظاهرش انرژی بخش و مثبت است ،روحیه می دهد،اعتماد به نفس می دهد ،تیم بهداشت و‌درمان ما یکدست ،همدل و ایثارگرانه پای کار است،بعضی هم جانشان را در این راه ارزانی کرده اند،اما واقعا کافیست!؟
تابناک ایلام علی اصغر اسدی ::"کرونا، ویروس کرونا ،مقابله با کرونا ،قرنطینه ،،،"اینها پرکاربردترین واژه ها در فضای مجازی و رسانه ای کشور و حتی در محاورات روزانه مردم در یک ماه اخیر است.کرونایی که ناشناخته آمد ،اما در کمتر از دو ماه به شناخته شده ترین واژه در جهان تبدیل شد.
ویروس کرونا از هر جایی که آمد ،بد شگون بود،مردم را درگیر خود کرد ،دهشت انداخت،تمامی بخش های اقتصادی کشور را فلج کرد ،آموزش را تعطیل نمود ،حتی بعد از سالها نماز جمعه ،جماعت،زیارت ،توسل و اعتکاف را تعطیل و دم عیدی بازار و کسب وکار را تخته کرد
همه اینها از یک ندانم کاری و سهل انگاری نشات گرفت ،از دوگانگی های قدرت و چند گانگی و تعدد کانون های تصمیم گیری در کشوری که نه نهاد تصمیم گیری آن مشخص است و نه رکن اجرایی آن قدرتمند ،حال باید مردم تاوانش را بدهند و منافع کشور هم زیر سنگینی بار آن له و نابود شود.
درست است ،این ویروس ناشناخته همکنون بیشتر کشورها را در نوردیده ،مرزهای جغرافیایی را کنار زده وبه بحث مشترک دهکده جهانی ،با یک اشتراک بزرگ‌تروقابل فهم تر بنام مرگ ،هراس و وحشت از آینده !تبدیل شده است.
درست است در خبرها می شنویم که حتی کشورهای مدعی، با مشکل الکل و ماسک مواجهه شده اند ،قفسه های فروشگاههای آلمان خالی شده ،ایتالیا تماما قرنطینه است ،خبر تلویزیون ما هم مرتب اعلام می‌کند که مسئولین آمریکا در خصوصی بیماری کرونا پنهان کاری می کنند ،ابزار پیشگیری مثل ماسک و الکل هم در این کشور نایاب شده است.
با این حال به این درک رسیدیم که همه ما چه آنهایی که تحریم کردند و چه آنهایی که از تحریم حمایت کردند و چه ما که زیر بار فشار تحریم کمر خم کرده ایم ،یک نطقه اشتراک داریم ؛«حالمان مثل هم ناخوش است»
در عین حال ما یک شعار هم سر می دهیم «کرونا را شکست می دهیم »ظاهرش انرژی بخش و مثبت است ،روحیه می دهد،اعتماد به نفس می دهد ،تیم بهداشت و‌درمان ما یکدست ،همدل و ایثارگرانه پای کار است،بعضی هم جانشان را در این راه ارزانی کرده اند،اما واقعا کافیست!؟
اما در کشور علاوه بر بحران کرونا با بحرانهای عمیق تری همچون؛ دوگانگی آمارها ،بی اعتمادی مردم به حرفهای مسئولین و آمارهای آنها ،شعار زدگی مسئولین حتی در عمق بحران‌ها روبرو هستیم .مردم به جای اعتنا به آمارهای رسمی به آمارهای غیر رسمی اتکا می کنند!
ما یک آمار رسمی داریم از مبتلایان و مرگ ومیر آنهایی که در مراکز درمانی قرنطینه و تحت مراقبت هستند ،یک آمار غیررسمی در کوچه و بازار هم وجود دارد که نگران کننده است،ما گرفتار این تضاد شده ایم؛نه می توانیم مردم را هراسان کنیم نه می توانیم مثل رییس جمهور بگوییم از شنبه همه چیز رو روال عادی است ،چون مردم بیخیال مراقبت و پیشگیری می شوند ،آنگاه می شود آنچه را که نباید بشود!
از تولید روزانه هزاران لیتر الکل صنعتی ،بهبود کسب وکار تولید میلیونی ماسک خبر می دهند ،از توزیع روزانه الکل سهمیه ای می گویند ،از کشف ۳۰میلیون ماسک و دستکش و دهها هزار لیتر الکل صنعتی احتکار شده اطلاع رسانی می کنند .
اما کل شهر را زیر پا می گذاریم وبه تمام داروخانه ها درمانگاه‌ها سرک می کشیم،فقط با این اطلاعیه روبرو می شویم «الکل ،ماسک و دستکش نداریم »اما کسی نیست بگوید؛ اینهمه الکل و ماسک ودستکش تولید وکشف شده واقعا کجا رفته اند ومی ومی روند !؟
چگونه است بازار آزاد الکل لیتری ۵۰تا۸۰هزار تومان یافت می شود ،چطور است کارخانه هاالکل مورد نیاز بازار سیاه را تامین می کنند ،اما مراکز رسمی از آن بی بهره اند !؟
ما حتی در عمق بحران از جلسه زدگی و نمایش کوتاه نیامده ایم ،گویا مسئولین ما نمی دانند مقابله و جنگ با بحران کرونا در میدان معنا می شود نه در اتاق های شیشه ای جلسات !مگر می شود با طرح ها و مصوبه هایی به جنگ کرونا رفت که ده متر دور تر از اتاق جلسات کارآیی خود را ازدست می دهند !؟
در استان ما یکباره دهها اطلاعیه و هشدار صادر می شود که ورودی های استان به روی غیر بومی ها وحتی ایلامی های ساکن در استان‌های دیگر بسته است ،اما روزانه دهها خودرو نمره متفاوت از قم و تهران و مرکزی و کرمانشاه و....در جاده های استان جولان می دهند !شهرداری شهرمان از تعطیلی بازار میوه می گوید ،اما تعطیلی که آنها می گویند ،یک مانع است که رهگذران پشت آن را نبینند ،یک جوری پاک کردن صورت مساله به جای حل مساله!
می گویند مردم در خانه بمانید ،خرید عید نکنید ،مسافرت نروید ،اما ابزار آن را برای ترغیب مردم فراهم می کنند ،تلویزیون تبلیغ آجیل ارزان می کند ،خود آدرس می دهند که مردم برای تهیه الکل و ماسک دولتی به کدامین نقطه مراجعه کنند ،همان کاری که به خاطر آن بخش اعظمی از فعالیتها را تعطیل کرده اند!
در این مدت هیچگاه دنبال انتشار اخبار ناامید کننده نبوده ونخواهم بود، اما باید اعتراف کنم ؛در چنین شرایطی که تضاد و تفاوت شعار تا عمل به وفور لمس می شود ،آمارها با هم نمی خوانند ،حرف مسئولین روی زمین می ماند ،حتی مامور ضابط قضایی برای دستور دادستان تره خرد نمی کند ،نه تنها کرونا را شکست نمی دهیم ،بلکه تنها چند دکتر و پرستار زحمتکش را فدا کرده و بخشی از مردم قربانی بی تدبیری ها و ندانم کاری ها خواهند شد و در نهایت این کروناست با دست برترش، ما را خواهد بلعید!
غیر قابل انتشار: ۲
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۴
اوضاع وآینده ای بحرانی دریک ماه آینده پیش روداریم دراین یک ماه حتی یک ماسک نبوده بخریم برای مواقع اضطراری روزی رامیبینم که ازکشته های کرونا پشته ساخته شده و.... اوضاع وآینده ای بحرانی دریک ماه آینده پیش روداریم دراین یک ماه حتی یک ماسک نبوده بخریم برای مواقع اضطراری روزی رامیبینم که ازکشته های کرونا پشته ساخته شده و.... اگه مردم رعایت نکنن وهمچنان بی مهابابیرون بیان این ویروس مثل طاعون درگذشته همه مون میکشه داره آخرالزمان میشه جه عجب. مقاله درستي است کسي به دستور کسي تره خورد نميکند.از قبل هم اينگونه بوده است از 100 سال پيش. علتش نيز فرهنگي است که داريم.
همه چيز شل و ول است در ايران.
مسئولين هم چکار کنند واقعا وقتي کسي ميياد و نگاه اي به سازمان مياندازد و ميبيند که کلا تمام
سازمان بايد عوض شود چه کند همه را اخراج کند؟؟؟ بفرض کرد چه کسي را بياورد.
نيروي انساني کار بلد نيست متخصص خيلي کم است.
مسئول هم سرش را مي اندازد پايين و د بخور از هر جا و هر جوري که توانست تا توشه اي براي
اينده جمع کند چون هر لحظه ممکن است عزرش خواسته شود.
اينها از قديم هم بوده از قاجار به اين ور اين مدلي شد خدا لعنت کند قاجار رو.