تابناک ایلام::خبر کوتاه وساده بود " جسد زن غرق شده در رودخانه سیمره پیدا شد" از بس که در میان خبرهای راست ودروغ فضای مجازی گم شده ایم ،همه از کنار این خبر کوتاه اما سر شار از علامت سوال براحتی گذشتند! همه به جای تعمق وتامل در این خبر، فقط به فکر پر کردن صفحه کانال های خود بودند وبس!
کسی درنگی ولو کوتاه در این خبر نکرد،چرا که مردن ، ،چه اینکه این مردن به دست خود باشد یا دیگری ،آنقدر تکراری شده که حتی اندیشیدن بدان در ذهن آدم هایی که مثل رگ های بدن به هم تنیده اند ،آدمهای که گوهر آفرینششان یکی است ،خطور نکرد ،چرا که اصولا گذر زمان کاری برسر ما آدمها آورده است که تنها کاری که در حین مردن هم نوعمان از دستمان بر می آید ،موبایل به دست شدن و سلفی گرفتن ونوشتن این جمله است " من ومردن یک انسان ،همین الان ،یهویی!!"
همه کپی پیست کردند و گذشتند ،کسی قدری به مغزش زحمت نداد که رابطه غرق شدن یک زن بزرگسال را با آب رودخانه پیدا کند ،مگر تا الان شنیده اید که در مناطق ما بنویسند ،"یک زن براثر عدم آشنایی با اصول ومهارتهای شنا در فلان رودخانه غرق شد "؟! مگر زنها بجز شنا کردن درسیل مشکلات ،سختی ها وغمهای خود ،شنا کردن در چنین رودخانه ای راهم بلدند؟!اصلا گیرم که بلد هم باشند ، مگر می توانند شناکنند؟!
در بررسی ابعاد فرهنگی و اجتماعی غرق شدن یک زن چرداولی در رودخانه سیمره ،تنها یک نکته مهم وجود دارد و آن نکته هم این است؛"مشترکات و علقات فرهنگی به هیچ زن عشایری و روستایی ایلامی اجازه شنا کردن در رودخانه را نمی دهد" ،اما حملگی یک وجه مشترک اجتماعی و فرهنگی دارند ؛"در مواجهه شدن با بن بست ،راهی جز کشتن خود جستجو نکنند ،خواه می خواهد خرج آن ؛لیتری نفت و یک کبریت باشد ،یک قرص برنج ویا تازه تر، رها نمودن خود در رودخانه خروشان سیمره که امواج سهمگین ،جسم ومشکلات تلنبار شده در زندگی اش را باخود ببرد"!
آری ! زنی که خبر پیدا شدن جسدش در رودخانه سیمره در کانالها دست به دست شد ،همان کاری را کرد که در یکماه پیش ،هفت یا هشت ایلامی با توسل بدان ، به زندگی خود خاتمه بخشیدند ،کابوسی تلخ ودهشتاک که ما ایلامی ها وبهتر بگوییم زاگرس نشینان را پرچم دار آن کرده است ،بحرانی بنام " خودکشی"
غمبارترین تراژدی این پایان هولناک زندگی ،قدم گذاشتن در آغوش مرگ آن هم در مقابل دیدگان بنی آدمهایی بود که اعضای بکدیگر نامیده اندشان ! وغمبارتر از آن ،مویه هایی که این مادر در آخرین لحظات حیات خویش سر داد وغرش سهمگین سیمره نت های موسیقی این ناله های سوزناک شد ،تا برای همیشه تاریخ فقط سنگ ها و رمل های داغ ساحل سیمره تنها شاهد های آن باشند و سالیان سال با مرور آن واژه های غمناک برآن بگریند!
شکی ندارم ،که بدنبال انتشار این خبر،مثل همیشه مورد سرزنش مسئولین مربوطه قرار می گیریم که " انتشار خبرهای این چنینی در مسیر توسعه استان مشکل ایجاد می کند " اگر بناست توسعه استان با مرگ خاموش هم استانی هایم رقم بخورد ،عطایش رابه لقایش می بخشم ! اگر بناست همخون هایمان برده وار در زیر سنگ های سنگین ساخت اهرام جان بسپارند و به امید برپا شدن آن ! زبان در کام فرو بریم تا اجسادشان آرام وخاموش در کوره های فراموشی سوزانیده شوند ،همان بهتر که این اهرام هرگز برپا نشوند!
اما مسئولین عزیز ،اینان فقط قربانی مشکلات مالی وزندگی نیستند،بلکه بسیاری از آنان قربانی فرهنگ هایی شده اند که ما وشما برایش پول خرح می کنیم تا مثلا تغییر دهنده آن باشیم ،می دانیم پدیده خودکشی به قول کارشناسان پدیده ای مولتی فاکتوریست یا اینکه خودکشی در استان ما رفته رفته به یک فرهنگ و بخشی از شخصیت اجتماعی مردم تبدیل شده است،چاره آن هم نه کنگره است ونه سمینار ،پشیمان نمودن یک فرد و خارج نمودن هدف خودکشی بعنوان پایان راه از ذهن این افراد ،خروجی هیچ حلسه ای نیست ! شک نداشته باشید با این شیوه ای که درپیش گرفته ایم و گرفته اید ،دو خط موازی "فرهنگ خودکشی و توسعه استان "در هیچ نقطه ای به هم نمی رسند ،مسیرشان جداست تا بی نهایت!!
مناسفانه بال ترین امار خودکشی در ایلام و سیستان بلوجستان است .ان هم به این علت ظالم مضاعف را تحمل میکنند بعد دست به خودکشی می زنند .این مرد سالاری کثیفی که راه انداخته اید دست بر دارید .تمام کنید این قانون های الکی 1400 سال پیش را .تنهایی به بهشت بروید لزفا .....................نخواهید زنان را مجبور به پذیرش هر قانونی بکنید .درب قوه قضاییه کثیف را گل بکنید خون هزاران زنی که سالانه دست به کشتن خود می زنند تنها به عهده کسانی است که سیاستهای ضد زنان را در جامعه و قانون نهادینه کردند