تابناک ایلام :: امروزه به رغم هیاهویی که متوجه نقش مخرب فضای مجازی برساختارهای فرهنگی واجتماعی می شود ،اما باید گفت بدلیل پذیرش ان از سوی قاطبه مخاطبین که گونه هایی از اقشار مختلف جامعه را شامل شده است ،نه تنها تهدید نیست بلکه فرصتی بی نظیر برای متولیان فرهنگ ،سیاست وحوزه های اجتماعی است .منوط به اینکه دستگاهها به جای تغییر سبک وساختارها وعدم مقاومت در مقابل سیل بزرگ تغییر ذایقه ها ،خود را آویزان شیوه های منسوخ وبی تاثیر پیشین نکنند.
متولیان امر به جای پذیرش وتن دادن به ضرورت تغییر،بروز سازی خود و انطباق ساختارهای آموزشی با متد جدید ،در مقابل آن گارد گرفته و فضای مجازی را بخاطر وضعیت پیش آمده گناهکار ومجرم می دانند ،این درحالیست که هرگز به ساختارهای فشل وناکارآمد فرهنگی وآموزشی حال حاضر نیاندیشیده وشنا کردن در جهت آب خروشان تغییرات فرهنگی ،اجتماعی وسیاسی را پیشه کرده اند،با جستاری در فضای مجازی می توان خوب وبد را کنار هم دید وخواند ،این ما هستیم که متاثر از آموزش نادرست وناقص،به سمت منفی ها گرایش پیدا می کنیم .
امروز با سیری در فضای مجازی به متنی علمی از سوی یک مدیر ایلامی در یکی از گروههای تلگرامی برخوردم که با توجه به آغاز تحرکات انتخاباتی حیفم آمد براحتی از کنار آن عبور کنم ،به این امید که بازنشر آن در فضای رسانه ای ،بدلیل آسیب های اجتماعی وسیاسی موجود دراستان و باورهای غلط در نماینده گزینی قدری موثر وکارساز واقع شود . یکی از محاسن فضای مجازی حضور فعالین اجتماعی وسیاسی وتزریق باورها وداشته علمی به این فضا است ،اینجاست که آموزش صحیح فرهنگی می تواند تیزی فضای مجازی را از روی ما بردارد.
محسن کلانتری ،معاون فرهنگی مدیر کل آموزش وپرورش استان با انتشار متنی زیبا به کنکاش چرایی تفاوت نماینده گزینی در استان ایلام و همچنین شیوه منحصربه فرد تبلیغات انتخاباتی از سوی کاندیداها پرداخته است که ذیلا می آید؛
آیینه چون نقش تو بنمود راست خود شکن آیینه شکستن خطاست
نقش آینه نقش واقع نمایی است واژه راست در این بیت به معنای درست و واقعی است معنی و مفهوم بیت این است اگربه آینه نظر افکندی و آینه نقش واقعی وحقیقی تو را نشان داد ،کژی وکاستی درآن دیدی آینه را نشکن آینه گناهی ندارد خودت را بشکن که مشکل ازشکل و قیافه خود توست.
بحث شایسته سالاری در انتصاب مدیران موضوعی است که از زوایای مختلف قابل بررسی است ازاوصاف ارثی ، تربیت در خردسالی ، آموزش دردوره جوانی ، کسب تجربه در میانسالی و آنچه مابین این ادوار اتفاق می افتد در بحث مدیریت اثرگذار است .
اما در این نوشته صرفا از منظرنقش مــــــــــا (افراد وگروه های مختلفی ازمردم همین استان ) خواهیم پرداخت.
در ده سال گذشته کمتر اتفاق افتاده سری به فضای رسانه ای و در دوران کنونی سری به فضای مجازی بزنی و بحث انتصاب مدیران ضعیف و ناتوان وموضوع شایسته سالاری مطرح نشده باشد و هر کس از زاویه دید خویش با معیارهای از حق و باطل دنبال مقصر نگردد.
شاید بعضی فکر کنند این مباحث مختص به دوران جناب سلیمانی دشتکی استاندارمحترم کنونی استان است اما واقعیت این است در دوران جناب مهندس مروارید استاندار محترم سابق و استانداران محترم قبل از ایشان نیز مطرح بوده است.
نفش اول انتصاب مدیران در دست نماینده ارشد دولت است یعنی هیچ مدیرکلی در هیچ سازمان دولتی بدون هماهنگی و موافقت استاندار منصوب نمی شود این حقی است که بر اساس قانون به استاندار در هر استانی واگذار شده است.
این یک روی سکه است ، روی دیگر سکه وشاید بتوان گفت روی مهمتر سکه کیفیت و چگونگی حصول شناختی است که استاندار از نیروها به دست می آورد تا افرادی به عنوان مدیر معرفی و از معرفی عده ای دیگر صرف نظر نماید.
براستی تا الان به نقش خویش در انتصاب مدیران ضعیف و ناتوان و عدم بکارگیری نیروهای شایسته فکر کرده ایم؟
شاید در نگاه اول خودرا مبرای از هر نقشی بپنداریم اما واقعیت چیست؟
در بسیاری از موارد شناختی که استانداران از مدیران بدست آورده اند اطلاعات و اخباری است که مــــــــــا به شیوه های مختلف در اختیارشان قرار داده ایم.
گاهی اطلاعات منتقل شده بر اساس دیدگاه های کارشناسی وهمراه با احساس مسئولیت و در عین حال اطلاعاتی دقیق ، صحیح و صادقانه بوده است و مدیرانی که بر مبنای چنین اطلاعات دقیق و کارشناسی شده ای منصوب شده اند موفق بوده و سه مولفه ی مهم را انجام داده اند .
اول - انجام وظایف سازمانی . دوم - فراهم کردن زمینه پیشرفت وتوسعه متوازن. سوم - جلب رضایت ارباب رجوع .
نتیجه این سه مولفه رضایتمندی عمومی جامعه وخود همین فعل و انفعال بهترین شیوه تبلیغ برای کارآمدی دولت و نظام به شمار می رود.
اما گاهی اطلاعاتی که مــــــــــا در اختیار مدیران ارشد قرار می دهیم اطلاعاتی است غلط وبر خلاف واقع وصرفا به دنبال تامین منافع شخصی ، قومی و قبیله ای.
وقتی مدیری بر اساس این اطلاعات غلط منصوب می شود نتیجه آن ناتوانی در انجام وظایف ، فشل شدن سازمان ونارضایتی ارباب رجوع و در نتیجه چیزی جزبدبین کردن مردم از دولت و نظام به دنبال نداشته است.
پس اولین مقصر در انتصاب مدیران ضعیف مــــــــــا هستیم که به اعتماد مدیران ارشد در هر دوره ای خیانت کرده و نیروهای توانا را ناتوان و نیروهای ناتوان را توانا معرفی کرده ایم.
چون مدیران ارشد بر مبنای اعتماد به همکاران اداری و همراهان دولت و همفکران اقدام می کنند و قرار نیست با بی اعتمادی و شک و تردید به هر چیزی بنگرند هرچند این نافی دقت و بررسی اطلاعات منتقل شده نیست اما سنگ بنای انتصاب مدیر ضعیف از بی دقتی و خودخواهی مــــــــــا در انتقال اطلاعات غلط سرچشمه می گیرد. پس اولین کسی که مانع شایسته سالاری می شود مــــــــــا هستیم.
مثلا جناب استاندارمحترم هنگام ورود به استان هیچ اطلاعات مثبت و منفی از مدیران کل کنونی نداشته و بیشتر شناختی که حاصل شده است بر مبنای مطالبی است که افراد و گروه های مختلف با شیوه های گوناگون به ایشان منتقل نموده اند.
ممکن است سوال شود برخی انتصابات بر اساس اطلاعاتی که مــــــــــا بیان می کنیم و در اختیار مدیران ارشد قرار می دهیم نیست بلکه به خاطر خواست و درخواست نمایندگان از استاندار است و در این انتصابات ما نقشی تداشته و نداریم.
در پاسخ باید گفت باز این یک روی سکه است روی مهمتر سکه نشان می دهد تک تک مــــــــــا درانتخاب نمایندگان در این دوره و دوره های قبل نقش داشته ایم نمایندگان بر اساس رای و خواست اکثریت مردم بر کرسی نمایندگی تکیه می زنند.
سنگ بنای دخالت نمایندگان در امور جاری ادارات را خود مــــــــــا گذاشته ایم حتی ما نمایندگانمان را بر اساس خواسته ومنافع خویش انتخاب می کنیم گاهی رای ما به فلان نماینده مشروط است به دخالت صریح و سریع وی در انتصاب فلان مدیر.
بسیاری از خواسته های قومی و قبیله ای در نشست با کاندیداها و نمایندگان از طرف مــــــــــا مطرح می شود اگر ما خواسته شخصی و منافع قومی نداشته باشیم قطعا هیچ کاندیدایی دوست ندارد خانه به خانه در ایام تبلیغات برود و به هر حرف حق و باطلی گوش بسپارد.
اگر بحث منافع نباشد نیازی به حضور نماینده در تجمعات خانوادگی نیست هر کاندیدایی کافی است مواضعش را تشریح کند و ما بر اساس معیارهایمان انتخاب کنیم .
نمایندگان آنقدر به دنبال منافع شخصی وقومی و قبیله ای ما هستند که هرگز نمی توانند به اندازه کافی برای توسعه استان وقت بگذارند اگر ما نخواهیم نمایندگان در انتصابات دخالت نمی کنند و هیچ اختلافی بین خود نمایندگان و مجموع نمایندگان با استاندار اتفاق نمی افتد بلکه مجموعه ای همدل برای توسعه ، ترقی و پیشرفت استان شکل خواهد گرفت و قطعا موفقیت های چشمگیری هم حاصل خواهد شد .
اما وقتی چند گروه مختلف بر نماینده ای فشار می آورند که در امور اجرایی و انتصاب افراد دخات کند بی تردید اختلاف شروع می شود و نیرویی که باید صرف رفع موانع توسعه استان شود صرف تقابل می شود.
در انتصاب مدیران ضعیف ، فقط انگشت اتهام به سوی مدیران ارشد و نمایندگان گرفته ایم غافل از اینکه باید جهت آن را تغییر دهیم وخود را به عنوان مقصرنشان دهیم ما و امثال ما معرف مدیران ضعیف بوده ایم در هر دوره گروهی معرف و گروهی مدیر شده اند اما هیچگاه این اعتراض به اتمام نرسیده ونخواهدرسید ودر هر دوره ای هم تکرار خواهد شد مگر اینکه به آینه اجتماع نگاه کنیم از شکستن آینه منصرف و در فکر اصلاح اعوجاج خود افتیم سعی کنیم قامت خویش را صاف و استوار سازیم ،رفتارهایمان را بررسی نماییم ضعف های فرهنگی و اجتماعی را برطرف کنیم آنگاه اعوجاجی در آیینه دیده نخواهد شد، اتهامی نمی ماند که با انگشت به کسی اشاره کنیم.مدیر ضعیف منصوب نمی شود که دنبال مقصر بگردیم.
آنگاه که اعوجاج فرهنگی و اجتماعی خویش را اصلاح کنیم هر نماینده ای فقط وظیفه خود را انجام خواهد داد و هر استانداری به راحتی می تواند شایسته هارا شناسایی کند و بر مسند مناصب بگمارد .شرایط پیشرفت فراهم می شود وهمه نیروها به منافع عمومی فکر خواهند کرد.
اعوجاج دیگری که متاسفانه بازهم از ضعف فرهنگی سرچشمه می گیرد و در آیینه نمایان است دخالت های غیر کارشناسی ونامربوط ماست و این یکی از موانع جدی توسعه و پیشرفت استان محسوب می شود.
اگرهر متخصصی در حوزه علم و تخصص خود دخالت کند کمتر دچار اشتباه می شود اما دخالت های بدون تخصص و نابجای ما ضریب اشتباهات را بالا می برد وراه را بر دانایان سد می کند.
وقتی علل توسعه یافتگی بعضی مناطق را علیرغم مشکلات عدیده بررسی می کنی به وضوح این عدم دخالت افراد غیر متخصص مشهود و عیان است . کاسب فقط به کسب وکار خود می پردازد و با افراد صنف خود ارتباط دارد و دنبال بهبود مسایل صنف خود است راننده ، کشاورز، فرهنگی ، صنعتگر و سیاستمدار هم همینگونه است هر کس در راستای شغل خود تلاش می کند اما ما همگی در کار هم دخالت می کنیم و بر این کار ناصواب پافشاری و افتخار می کنیم.
سیاستمدار در کار پیمانکاردخالت می کند و بازاری به دنبال انتصاب فرمانداراست وراننده در فکرعزل مدیر کل و.....با این مشکلات چگونه توقع داریم توسعه اتفاق بیافتد و پیشرفت حاصل شود؟
خلاصه و لب مطلب این است در انتصاب مدیران نه زمانی مقصر است و نه شورانگیز و نه اعلایی و نه مروارید و نه سلیمانی دشتکی آنچه مانع پیشرفت استان ما شده است خود ماییم. باید فرهنگ خود را تغییر دهیم در انتخاب نمایندگان فقط به شایستگی نگاه کنیم و بس، نمایندگان را وادار به دخالت در امور اجرایی نکنیم بگذاریم به نظارت اکتفا کنند تا قبیله گرایی رونق نگیرد، آتش اختلاف نیافروزیم تا شعله خدمت افروخته شود،منافع عمومی را بر منافع شخصی، قومی و قبیله ای مقدم بداریم تا لذت توسعه و پیشرفت چشیده شود.
شایستگان را شایسته معرفی کنیم وتوانمندان را بر ناتوانان مقدم بداریم ، کار را به کاردان و متخصص بسپاریم و اندوخته های علمی نخبگان به خاطر منافع ناچیز قوم قبیله نادیده نگیریم ،وظیفه خویش خودسازی بدانیم نه خوارسازی ، خردورزی بدانیم نه غرض ورزی . بیاموزیم که بر اساس آموزه های اسلامی و انسانی قبل از دیگران عملکرد خویشتن را نقد کنیم (حاسبوا انفسکم). آری تا مشفقانه و ناصحانه فرهنگ خود را نقد نکنیم توسعه و ترقی وپیشرفت نسیه می ماند و نقد نمی شود. باشد که در آینده اگر به آینه نظر افکندیم کژی و کاستی نه درقلممان باشد و نه در قامت ونه در قیامتمان.
