پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : این روزها در کنار اخبار گرانی،تورم،دلار و سکه،خبرهای دیگری نیز در صدر قرار گرفته اند که یکی از مهم ترین آنها مربوط به شوراهای شهر و حواشی مربوط به آنهاست.از فساد و بگیر و ببند و رانت خواری گرفته تا درگیری لفظی و فیزیکی بخشی از حواشی شوراهای شهر […]
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : این روزها در کنار اخبار گرانی،تورم،دلار و سکه،خبرهای دیگری نیز در صدر قرار گرفته اند که یکی از مهم ترین آنها مربوط به شوراهای شهر و حواشی مربوط به آنهاست.از فساد و بگیر و ببند و رانت خواری گرفته تا درگیری لفظی و فیزیکی بخشی از حواشی شوراهای شهر در طی این مدت بوده است.به گفته سخنگوی وزارت کشور،تخلفات شوراییان منجر به انحلال هشت شورای شهر و سلب عضویت ۲۸۳ نفر از اعضای شوراهای سراسر کشور شده است.
آمار، اوضاع خوبی از شوراها را نشان نمی دهد.اگر نمونه را محدودتر کرده و آن را معطوف به همین شورای شهر کرمانشاه کنیم،قطعا به نتایج اسف بارتری هم خواهیم رسید.شورای شهری که در طی هفته گذشته به دلیل اختلاف اعضا بر سر انتخاب شهردار و درگیری آنان تیتر یک رسانه های استان بود.اگر به گذشته برگردیم و از همان دور اول،شورای شهر کرمانشاه را از نظر بگذرانیم باید گفت که شورای شهر کرمانشاه در تمام ادوار محل حواشی بوده است و همواره حاشیه آن فراتر از متن بوده است و اوج این حواشی نیز در دور سوم رقم خورد تا جایی که کار شورای شهر به انحلال کشید.
شورای چهارم نیز که مدت زیادی از آن نگذشته و مردم به خوبی حاشیه های بی شمار آن را به یاد دارند که به عنوان مثال،هر هفته چند عضوی سلب عضویت می شدند،اما در هفته های بعد بر می گشتند و یا ماجراهای مربوط به استیضاح دکتر شعبانی،شهردار وقت که شورا و شهرداری کرمانشاه را سراسر به حاشیه فرو برد.در انتخابات دور پنجم،امید آن بود که این بار مردم شورایی متعهد،متخصص و سالم انتخاب کنند و خط بطلانی بر انتخاب های اشتباه ادوار قبلی بکشند،اما شورای پنجم خیلی زودتر از آنچه که تصور می شد گرفتار حواشی شد و منتخبین دور پنجم هنوز سرکار نرفته،گرفتار اختلافات و مسئله اکثریت و اقلیت شدند و بعضی از اعضای شورا از همان ابتدای کار با شرکت نکردن در جلسه شروع به کار شورای پنجم و سوگند یاد کردن اعضای شورا،قصد انحلال آن را داشتند که بالاخره با تلاش مسئولین و بالاخص فرماندار،قضیه ختم به خیر شد.
اختلافات بعدی سر انتخابات هیئت رییسه و هم چنین انتخاب شهردار بود که نوشتن در مورد آنها خارج از حوصله این متن است.با همه ی امیدهایی که به شورای پنجم بود،باید گفت این شورا در طول یکسال اخیر روز خوش به خود ندیده است و هر روز درگیر حاشیه ای بوده است.اعضایی که در ابتدای کار بر ابقای مهندس آرش رضایی تاکید داشتند و حرف خود را نیز به کرسی نشاندند،بعد از مدتی همان اعضا منتقد سرسخت رضایی شدند و بالاخره او را از کرسی شهرداری پایین آوردند و در ادامه بعضی از اعضا خود پای کار آمده و هوس شهردار شدن کردند که البته تا بدین لحظه این مورد به وقوع نپیوسته است.اعضای شورا با انتخاب سرپرست برای شهرداری،فرصتی سه ماهه یافتند که شهردار جدید را انتخاب کنند،اما این زمانی را که برای انتخاب شهردار تا به این لحظه صرف جلسات متعدد کرده اند به نتیجه مثبتی نرسیده است.
البته این هیچ که به نتیجه مثبتی نرسیده اند بلکه اختلاف نظرها به حدی بالا گرفته است که کار در صحن علنی شورا به درگیری لفظی و فیزیکی رسیده است!
وقتی اوضاع شهر و به خصوص شهرک های حاشیه ای را نظاره می کنی و از طرف دیگر این اوضاع قمر در عقرب شورا و شهرداری کرمانشاه را می بینی،تنها کاری که در وهله اول از دستت بر می آید گریستن است.گریستن به حال مردمی که به امید حل مشکلات شهرشان،منتخبینی را راهی پارلمان شهری می کنند اما همانان خود مشکل اصلی شهر می شوند! البته مردمی که رای خود را به پرس غذایی می فروشند نباید خیلی انتظار بهتری هم از شورای شهرشان داشته باشند که صد البته در پشت این موضوع،درد گرانی به نام فقر وجود دارد و اگر از این بعد هم نگاهی بیفکنیم باید گفت فقر امان مردم کرمانشاه را بریده و چاره ای جز این انتخابها حداقل برای سیرکردن شکمشان برای وعده ای را هم که شده ندارند.هنگامی که از زبان یکی از اعضای شورای شهر می شنویم که بزرگترین خدمت به مردم کرمانشاه در حال حاضر،انحلال شورای شهر است،دیگر آیا حرفی برای گفتن باقی می ماند؟
اعضای شورای شهر باید به خاطر داشته باشند در پارلمانی کوچک به نام شورای شهر حضور دارند و هر کدام فقط یک رای داشته و در نهایت باید به نظر اکثریت احترام گذاشت،اما انگار در شورای شهر کرمانشاه هرکسی ساز خود را می نوازد و فقط حرف خود را قبول داشته و سعی در به کرسی نشاندن حرفش با هر ترفندی حتی اعمال زور و زد و خورد را دارد!
کرمانشاه بی تاب آرامش است،دلتنگ اندکی خوشی است،اما انگار این شهر رنج دیده قرار نیست رنگ شادی و آرامش را به خود ببیند و هر روز باید درگیر بحران باشد.روزی درگیر جنگ،روزی درگیر بحران های طبیعی و روزی هم درگیر بحران های خود ساخته انسانی!
در این میان یک مورد را نباید از نظر دور داشت و جنبه انصاف را رعایت نکرد.قطعا در طول ادوار گذشته ی شورای شهر کرمانشاه و هم چنین شورای فعلی،بوده و هستند کسانی که دغدغه مردم را داشته اند اما از آن جایی که شورا یک کار گروهی است و از قدیم هم گفته اند یک دست صدا ندارد،آن عزیزان نیز آن طور که باید و شاید نتوانسته اند ره به جایی ببرند و کاش حداقل در این مورد تر و خشک باهم نمی سوخت.
کرمانشاهمان خسته است،رنج دیده و زخم خورده است،انواع و اقسام آسیب های اجتماعی گریبانش را گرفته است،مردمش دیگر حتی نای لبخند زدن هم ندارند،تو را به خدا اگر توان حل مشکلی را ندارید،خود، مشکل آفرینی نکنید،نگذارید که کرمانشاه بیش از این رنجورتر،بی حال تر و دردمند تر شود.