به بهانه سخنان بانو «منظر جمشیدزاده»/پشیمانی از کدام منظر؟!

تابناک ایلام عمران خود آموز::ساعت 4 عصر روز سه شنبه، یازدهم مهرماه یک هزار و سیصد و نود شش هجری شمسی، یک روز پس از تودیع و معارفه استانداران قدیم و جدید ایلام، مراسم تکریم «مروارید»، استاندار سابق با حضور دوستان و علاقه‌مندان وی برگزار شد.
در این محفل مردمی که افرادی چند، به نمایندگی از گروه‌های مختلف اجتماعی به ایراد سخن پرداختند، بیانات بانوی سالخورده و مکتب ندیده ایلامی، «منظر جمشیدزاده» بیش از دیگران با استقبال حاضران مواجه شد و بی‌درنگ سرعنوان اصلی رسانه‌های برخط استان را به خود اختصاص داد. کلیدواژه سخنان ساده و بی‌پیرایه وی که با زبان و لهجه شیرین محلی ادا شد، پشیمانی از تلاش برای پیروزی یکی از نمایندگان استان در انتخابات اخیر مجلس بود.
واکنش سریع رسانه‌ها به این سخن و انتشار گسترده آن در فضای مجازی، بی‌ارتباط با وقایع سیاسی روزهای پیش از این نبود. اگرچه خانم جمشیدزاده، نامی از نماینده مورد نظر نبرد، لیکن شواهد و قرائن، چنان روشن و هویداست که کمتر کسی، نامزد مورد تأیید شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان را مصداق این حرف نمی‌داند، به ویژه زمانی که افکار عمومی به درست یا اشتباه، ایشان را مسئول جابجایی استاندار ایلام می‌دانند!
حال، با تکیه بر گزاره یادشده، از سه منظر گذشته، حال و آینده به بررسی موضوع می‌پردازیم:
1- با نگاهی به گذشته و مرور شرایط بغرنج اصلاح‌طلبان در انتخابات اخیر مجلس، در می‌یابیم که راهبرد اصلی آنان و حامیان دولت تدبیر و امید در تهران و شهرستان‌ها، حمایت از چهره‌های معتدل با هدف جلوگیری از ورود افراد تندرو و مخالفان افراطی دولت به صحن بهارستان بود. این راهبرد فراگیر، موفق‌ترین و عقلانی‌ترین استراتژی ممکن برای تشکیل مجلسی معتدل، با وجود عدم احراز صلاحیت چهره‌های شاخص جریان اصلاحات و حامیان دولت به شمار می‌رفت، راهبردی که همزمان در پنجمین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری و سپس در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نیز، منجر به پیروزی آنان شد. بنابراین، حمایت از «نامزد مورد تأیید شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان» در چارچوب راهبرد پیش گفته، نه تنها تکلیفی سیاسی، بلکه اقدامی لازم برای رسیدن به اهداف جمعی بوده است. از این رو، ابراز «پشیمانی» نسبت به تصمیمی که در زمان و مکان خود درست و بجا بوده است، فاقد اهمیت است.
2- در حال حاضر، عملکرد نماینده مورد نظر، در معرض نگاه نقاد ماست و هر آن، امکان طرح پرسش‌های گوناگون درباره رفتار و عمل وی وجود دارد. بدیهی است که وانهادن فرصت نظارت عمومی بر رفتار نماینده و قطع امید از پایبندی ایشان به منشور اخلاقی و وعده‌های انتخاباتی، اقدامی سطحی، احساسی، شتابزده و خسارت‌بار است که نه تنها نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت بلکه مغایر با راهبرد مورد توافق نیروها و کنشگران جبهه اصلاح و اعتدال است. بنابراین در موقعیت کنونی، چاره کار، نه «ابراز پشیمانی» و «شمارش معکوس برای انتخابات بعدی»، بلکه استفاده بهینه از فرصت تعامل، سؤال، گفت‌وگو و نظارت عمومی برای قرار دادن نماینده منتخب بر ریل پاسخگویی و عمل به وعده‌هایی است که وی را در فراکسیونی به نام «امید» جای داده است.
3- آینده‌نگری و انباشت تجربه، لازمه سیاست‌ورزی و کنشگری در عرصه‌های مختلف اجتماعی است. بنابراین، ارزیابی تصمیمات گذشته و تضمین قول و قرارهای حزبی، گروهی و فردی با بررسی دقیق پیشینه و مرام فعالان این عرصه خطیر، امری مهم و ضروری است از این رو، هرچند بانو «جمشیدزاده» خود را برای جبران «پشیمانی امروز» در «آوردگاه آینده» مصمم نشان داد، لیکن کلیدواژه «پشیمانی» وی، از سه منظر مذکور، مورد نقد و بررسی قرار گرفت که امید است مثمر ثمر باشد.