منوچهر ستوده در سن ۱۰۳ سالگی درگذشت. پیکر این ایران‌شناس و پژوهشگر پیشکسوت یکشنبه ۲۲ فروردین تشییع و به خاک سپرده می‌شود.
به گزارش ایسنا، علی دهباشی اظهار کرد: استاد منوچهر ستوده ساعت ۲۳ شب گذشته (جمعه، ۲۱ فروردین‌ماه) در بیمارستان طالقانی چالوس از دنیا رفت.
او افزود: پیکر استاد ستوده روز یکشنبه (۲۲ فروردین) از محل بیمارستان طالقانی در چالوس به سمت قبرستان تازه‌آباد سلمان‌شهر تشییع می‌شود و در کنار دوست و همکارش دکتر صادق کیا به خاک سپرده خواهد شد.
به گفته دهباشی، مراسم یادبود منوچهر ستوده روز چهارشنبه (۲۵ فروردین) ساعت ۱۶ تا ۱۹ در کانون زبان فارسی برگزار می‌شود.
پیش‌تر مجله بخارا به مناسبت ۱۰۰ سالگی منوچهر ستوده، ویژه‌نامه‌ای منتشر کرده و شبی را به او اختصاص داده بود.
به گزارش ایسنا، دکتر منوچهر ستوده، از مفاخر ملی ایران، ایران‌شناس، جغرافی‌دان و پژوهشگر ۲۰ فروردین به علت عوارض کهولت سن و بیماری عفونت ریه در بخش آی‌سی‌یو بیمارستان طالقانی چالوس بستری شد.
منوچهر ستوده متولد ۲۸ تیر ۱۲۹۲ در تهران و مازندرانی‌الاصل بود. او می‌گفت کالباس، سوسیس، پیتزا و «غذاهای مشکوک» نخورده است و از شهر تهران هم گریزان بود.
تا چهارسالگی در محله سرچشمه زندگی کرد. در هفت‌سالگی به مدرسه ابتدایی آمریکایی رفت و دوره شش‌ساله ابتدایی را در این مدرسه گذراند. در دوران تحصیل در دبیرستان البرز کتابدار کتابخانه دبیرستان نیز بود. سال ۱۳۱۳ وارد دانشسرای عالی شد و نزد استادانی چون سیدمحمد مشکوه و علی‌اکبر شهابی درس خواند. نخستین مقاله خود را در ۱۳۱۵ درباره «مطالعات تاریخی و جغرافیایی - مسافرت به قلعه الموت» نوشت.
در سال ۱۳۱۷ در رشته ادبیات فارسی لیسانس گرفت. در همین دوره در اداره فرهنگ گیلان و دبیرستان شرف تهران تدریس می‌کرد. در سال ۱۳۲۴ با فاطمه (شکوه اقدس) شمشیرگران ازدواج کرد. در سال ۱۳۲۹ از رساله دکتری خود زیر نظر استاد بدیع‌الزمان فروزانفر با عنوان «قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های البرز» دفاع کرد.
فهرست کتاب‌های منوچهر ستوده بیش از ۵۰ جلد است و کتاب‌ها و مقالات او نشانه دلبستگی ژرف و عمیقش به تاریخ و پیشینه فرهنگ ایرانی است.